دختران از لوازم آرایشی به منظور ظاهر زیبا و جذاب تر استفاده می کنند . اما آیا طراوت و شادابی صورت واقعی انها به اندازه کافی زیبا نیست ؟ اگر هست , پس چرا از لوازم آرایشی استفاده می شود . در بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی، بانوان بالای 50 سال، صرفا برای رفع عیوب سالمندی آرایش می کنند
معمولا دختران و زنان جوان تا 40 سالگی از لوازم آرایشی استفاده نمی کنند یا اگر به جهاتی قصد این کار را داشته باشند، به صورت بسیار ساده و کمرنگ این کار را انجام می دهند،چرا که بر این اعتقاد هستند که دختران جوان دارای زیبایی و طراوت هستند و نیازی به استفاده از لوازم آرایشی ندارند.
این در حالی است که در کشور ما،نه تنها دختران و زنان جوان بیش از بانوان کهنسال آرایش می کنند بلکه خود را ملزم به استفاده از انواع و اقسام اسباب آرایشی و زینتی چون موی مصنوعی، مژه مصنوعی یا نگین ها و فلزات مورد استفاده در دندان ها و چهره و… نیز می بینند.
اگر چه در طول تاریخ همواره بحث هایی در مورد نحوه و چگونگی آرایش کردن زنان وجود داشته، اما هرگز به این شدت امروزی و با این ولع جمعی همراه نبوده است، از سوی دیگر، کاهش سن آرایش در دختران جوان و بررسی دلایل و چرایی این استقبال مساله ای دیگر در این حیطه است که توجه به ان نیز، بسیار حایز اهمیت است.
آرایش دغدغه روزمره زنانه، دخترانه
تغییر سبک های زندگی، الگوهای فرهنگی وتاثیر آن بر تصویر بدنی و همچنین قرار گرفتن بدن به عنوان بخش مهمی از بازتابندگی اجتماعی در دنیای امروز که معمولا نیز ارتباط تنگاتنگی با زندگی، میزان قدرت و مشارکت و هویت زنانه دارد باعث شده است بسیاری از دختران و بانوان جوان نسبت به آرایش و استفاده از لوازم آرایشی دیدگاه متفاوت تری از قبل داشته باشند.
نوع فعالیت، مکان فعالیت، آشنا یا غریب بودن فضا و گروه ، پایدار یا ناپایدار بودن گروه، جنس مخاطب از جمله عواملی هستند که در تصمیم گیری و انتخاب چگونگی ، میزان و نحوه آرایش زنان نقش بسیار بسزایی دارند؛
مثلا بسیاری از زنان ترجیح می دهند در یک فضای آشناحتما آرایشی بر چهره داشته باشند اگر چه برخی به هنگام حضور در فضای ناآشنا و یا معاشرت با غریبه هایی که احتمال تداوم رابطه می رود نیز متمایل هستند آرایش داشته باشند.
از سوی دیگر، تصمیم گیری در مورد رنگ های آرایشی از دیگر تصمیمات روزمره زنان است، معمولا زنان در استفاده از رنگ های آرایشی به تعابیر و تفاسیر مختلفی متوسل می شوند، به طور مثال عده ای از زنان معتقدند رنگ آرایش دارای معانی اجتماعی بوده و با شخصیت فرد بسیار مرتبط است بنابراین ترجیح می دهند از رنگ هایی استفاده کنند که قضاوت های مثبت دیگران را برانگیخته کند.
یا حداقل باعث قضاوت منفی شان نشود و شاید دقیقا به همین دلیل نیز رنگ رژ لب نقره ای را نشان از شیک و متشخص بودن و رنگ رژلب قرمز را نشان از جلف بودن مصرف کننده آن می دانند، اگر چه برخی دیگر از زنان، نظری متفاوت از گروه قبل دارند و معتقدند امروزه رنگ ها دیگر معانی سابق را ندارند و هرگز نمی توان کسی را با توجه به رنگ آرایشش مورد قضاوت قرار داد.
معمولا زنان امروزی در تعبیری متفاوت از دیروز، فقط به دنبال دریافتن هدف استفاده کننده از آرایش و انتخاب ایشان از رنگ های آرایشی هستند کسب زیبایی، برجسته سازی زیبایی و یا پنهان کردن نقص های چهره، کسب جوانی و نشاط، متمایز شدن از سایرین، هماهنگی با رنگ لباس، ویژگی های ظاهری از مهمترین اهداف است .
چه بسا بانویی می گوید:” چون رنگ پوستم تیره است برای روشن تر شدن آن، از رنگ های روشن استفاده می کنم” و یا دیگری می گوید:” چون صورت گردی دارم هرگز از رنگ صورتی استفاده نمی کنم چرا که صورتم را چاقتر نشان میدهد”.
معنایی حقیقی آرایش کردن برای زنان
هدف زنان در استفاده از آرایش به شدت بر تعریف شان از آرایش تاثیر گذار است، بنابراین از دیدگاه زنانی که با مساله آرایش درگیر هستند، آرایش کردن معانی متفاوتی دارد، معمولا زنان آرایش را به معنی زیبایی، بهداشت و پاکیزگی و آراستگی، وسیله ای برای ایجاد تنوع و لذت، تغییر دهنده وضعیت روحی، جلب توجه ، کسب اعتماد به نفس تعریف می کنند.
به عنوان مثال کسی که به دنبال زیبایی است، ارایش را وسیله ای زیبا کننده ای تعریف می کند که باعث نمود بیشتر زیبایی و ایجاد تنوع در زیبایی می شود.
چرا زنان جوان آرایش میکنند؟
بنابر نظر روان شناسان در بررسی دلایل آرایش کردن زنان توجه به سه بعد اجتماعی، فردی و روانشناختی حایز اهمیت است:
دلایل اجتماعی:
افزایش سرمایه اجتماعی، کسب فرصت های اجتماعی، اجبار و همنوایی گروهی و تبدیل شدن آرایش به جزیی از هنجار اجتماعی و سبک زندگی از جمله دلایل اجتماعی گرایش به آرایش در زنان است.
عده ای از زنان با آرایش کردن به دنبال افزایش گستره ارتباطی خویش هستند و حتی آن را بهترین مولفه برای برقراری ارتباط بهتر و موثر با دیگران قلمداد می کنند چه بسا برای بهره مندی از مزایایی مادی و معنوی موجود در ارتباطات امروزی و حضور و تدام حضورشان در شبکه روابط مجبورند به سلاح آرایش متوسل شوند.
کسب پذیرش اجتماعی یا به اصطلاح عامیانه «تحویل گرفته شدن» در سطح عام جامعه و یا کسب پذیرش در سطح «دیگرانِ مهم» از دیگر دلایل گرایش زنان و دختران جوان به آرایش است.
مثلا سارا که به دنبال پذیرش اجتماعی در سطح عام است،می گوید:” اگر به هنگام بیرون رفتن و خرید آرایش کنم، فروشنده ها خوش رفتاری می کنند و سریعتر کارم را راه می اندازند.
در حالی که آگر آرایش به چهره نداشته باشم چنین اتفاقی نمی افتد”، در حالی که منیره می گوید:” من معمولا همیشه بدون آرایش هستم اما وقتی دانشگاه می روم حتما آرایش به چهره دارم چون بیشتر مورد تایید قرار می گیرم” ، معمولا افرادی مثل منیره، برای مطابق بودن با خواسته های فرد یا گروه مورد علاقه شان و یا جلب تایید و یا پذیرش آنان تن به آرایش می دهند.
اگر چه عده ای دیگر از زنان به منظور افزایش نفوذ اجتماعی آرایش می کنند، این گروه اعتقاد راسخی به همنوایی اجتماعی دارند و معتقدند «گر خواهی نشوی رسوا، همرنگ جماعت شو» یا «اگر رفتی شهر کورها، تو هم دستت را بگذار روی یک چشمت».
همنوایی به صورت اجباری یا اختیاری است چه بسا عده ای برای فرار از تحقیر و تمسخر دیگران و عدهای برای کسب تأیید گروهی، به آرایش کردن مطابق با جماعت روی میآورند. همنوا شدن با ایده آل های رسانه ای وجهی دیگر از این قضییه است، رسانه ها با نشان دادن زنان زیبا و آرایش کرده، زنان را مشتاق به همانندسازی با چهره ها و ستاره ها می کنند.
همچنین، برخی با آرایش کردن خواهان انطباق با ذایقه جنس مخالف و برقراری ارتباط با آنان هستند، چرا که نه تنها معتقدند مردان دوست دارند با زنان زیبارو صحبت کنند و از معاشرت با آنان لذت ببرند، بلکه به یقین پذیرفته اند اگر زیبا و آرایش کرده باشند می توانند صفات خوبی چون باسواد بودن، باکلاس بودن، باهوش بودن، اجتماعی بودن و … که در کیفیت روابط آنها مؤثر است را نیز به ذهن مخاطبانشان متبادر کنند.
دلایل فردی:
برخی از زنان آرایش کردن را به عنوان شیوه و سبکی خاص از زندگی یا حتی بخشی از زندگی می دانند، اینان معتقدند آرایش کردن بخشی از فعالیت های بهداشتی و جزیی از مدیریت بدن است که باعث می شود پاکیزگی بیشتر به چشم می آید و فرد خود را نیز مرتب تر و تمیزتر احساس کند.
معمولا این افراد آرایش کردن را امری عمومیت یافته و عادی قلمداد می کنند که اگر کسی آن را انجام ندهد نابهنجار و غیر عادی است. اگر چه عده ای دیگر از زنان آرایش کردن را جزیی از سبک زندگی زنانه می دانند و قصد دارند با آرایش کردن، جنسیت خود را بیشتر نمایان سازند.
اگر چه برخی دیگر، نه تنها آرایش کردن یا نکردن را حق مسلم هر زنی می دانند که با توسل بر آن می توان به دنبال تغییر، نقش آفرینی و خلاقیت بود بلکه بر فردیت بخشی بدن تاکید دارند.
این افراد بدن را عرصه ای خصوصی و میدان اعمال قدرت فردی زنان می دانند چه بسا معتقدند نپذیرفتن توانمندی های زنان در جامعه و توجه نکردن به شکوفایی استعداهای آنان در عرصه عمومی دلیلی براحساس ناتوانی زنان برای اعمال قدرت در عرصه اجتماعی است.
بر این اساس، آنان تلاش می کنند به عنوان یک جبران کننده اجتماعی در عرصه خصوصی یعنی بدن خویش، اعمال قدرت نمایند و چه بسا آرایش کردن بهترین ابزار این امر است.
برنده شدن در مسابقه انتخاب و تلاش در جهت افزایش شانس در کسب فرصت های اجتماعی چون ازدواج، اشتغال و کسب موفقیت از دیگر دلایل فردی آرایش کردن دختران است چه بسا آنان سعی می کنند به تعبیر خودشان با آرایش کردن شانس کسب آن موفقیت ها را بالا ببرند.
بعضی از دختران به این دلیل آرایش می کنند که می خواهند هویت فردی جدید و یا آرمانی مطلوبی از خود بسازند.
معمولا اینان با آرایش کردن و ظاهرسازی در جهت ارائه شخصیتی مطلوب و القای تصورات مثبت و ارزشمندی چون تعلق داشتن به طبقه اجتماعی بالا، داشتن خانواده روشنفکر و … تلاش می کنند، این افراد احساس می کنند با زیباسازی خویش می توانند قسمتی از خود آرمانی مورد نظرشان را تحقق ببخشند.
اگر چه عده ای دیگر از زنان برای پنهان کردن خود و یا نفی خویش دست به آرایش می زنند، معمولا اینان به دنبال ساختن هویت جدید مهم نیستند بلکه بیشتر برای کتمان خویش و هویت خود، حتی ویژگی های جسمی و روحی شان در تقلا هستند.
آنها آرایش را به مانند نقابی می دانند که بر چهره و هویت شان می زنند تا خود واقعی را از دید سایرین مخفی نگه دارند.
دلایل روان شناختی:
عقده خود زشت انگاری، ترس از تمسخر دیگران جبران کمبودهای عاطفی- احساسی ، کسب اعتماد به نفس، جلب توجه دیگران، احساس متفاوت بودن، افزایش رضایت مندی، اجتماعی تر شدن، جسارت صحبت کردن، قدرت یافتن برای اعتراض و اظهار نظر، بالا رفتن رضایت از بدن و داشتن تصویر بدنی مثبت،
لذتجویی، تنوعطلبی و برتریجویی، رفع خستگی، احساس آرامش و جوانی داشتن، دریافت انرژی مثبت و همچنین نگرانی از عقب ماندن از قافله آرایش کرده ها از جمله دلایل روانی آرایش کردن دختران و زنان جوان است.
منبع: سلامت آنلاین
پرپشت کردن مژه ها خوب است و به زیبایی صورت ما کمک شایانی میکند.اما این کار را باید به صورت اصولی انجام دهیم. تعداد بسیار کمی از بانوان بطور طبیعی مژگانی بلند و تیره دارند. این خانوم های خوش شانس هیچ مشکلی در استعمال ریمل نخواهند داشت اما متاسفانه کار برای کسانی که مژگانی کوتاه ، پراکنده و یا بلوند دارند دشوار است.
بنظر می رسد که هر ساله مواد موجود در ریمل ها پر حجم تر می شود تا برای حجیم نمودن مژگان مورد استفاده قرار گیرند. فرقی نمی کند که حاوی فیبر باشد یا ضد آب در هر صورت ریمل یک مشکل بزرگ در حین آرایش بشمار می آید زیرا لایه لایه ، تکه تکه ، خشک و یا منقضی می شود و یک چهره احمقانه برای فرد درست می کند و در نهایت پاک کردن آن نیز کاری عذاب آور بشمار می آید.
بدتر از همه اینکه ریمل ها گاهی اوقات سبب می شود که مژگان زودتر از حالت عادی بریزند.بدون شک باید راههای بهتری برای داشتن مژگانی زیبا وجود داشته باشد. خوشبختانه چند گزینه وجود دارد که در این مقاله آنها را مورد اشاره قرار می دهیم.
اینکه می خواهید یک راه سالم تر برای داشتن مژگانی زیبا بیابید و یا اینکه می خواهید در وقت خود صرفه جویی کنید فرقی نمی کند در هر دو حالت یکی از روش های زیر می تواند برای شما مفید باشد.
مژه مصنوعی
ـ مزایا : آنها ارزانقیمت هستند و می توان چندین بار از آنها استفاده مجدد نمود البته اگر از آنها بخوبی مراقبت کنید. همچنین بسیاری از آنها ظاهری طبیعی ، پر پشت و مشکی دارند. همچنین با نوع دانه ای آن نیز می توانید طاهری زیبا به مژگان خود بدهید البته در صورتی که صبر پیشه کنید. برخلاف ریمل های ضد آب ، کندن مژه مصنوعی در انتهای روز کار آسانی می باشد.
ـ مضرات : استفاده از انها کار دشواری بشمار می آید بعلت اینکه باید از چسب استفاده کنید و آنها را پیرایش کنید پس در کل کار پر زحمتی بشمار می آید و تنها راه آسان نمودن این کار تمرین مستمر است. اگرچه آنها ارزانقیمت هستند اما اگر بخواهید بطور روزانه از آنها استفاده نمایید مسلما باید بیشتر هزینه کنید. در نهایت ، آنها ممکن است بدلیل نور روز و یا عدم مهارت در چسباندن ، غیر طبیعی بنظر برسند.
ـ نتیجه : استفاده از مژه مصنوعی یک راه بسیار خوب برای داشتن چشمانی زیبا است همچنین می تواند راه سریعی نیز بشمار آید. پیدا کردن بسته های ارزانقیمت که طبیعی بنظر برسد و استفاده از آنها بدون هیچ زحمتی و استفاده صحیح از آنها بگونه ای که بتوان مجددا آنها را چسباند ، همگی مراحل یادگیری استفاده از مژه مصنوعی می باشند.
اکستنشن مژه
ـ مزایا : اکستنشن مژه نسبت به مژه مصنوعی یک شیوه دائمی و طبیعی بشمار می آید بعلاوه نیازی نیست که هرروز آن را انجام دهید. در سالن های آرایش این کار انجام می گیرد که معمولا یک ساعت زمان می برد و روند آن کاملا بدون درد است.
اکستنشن مژه یکماه باقی می ماند که در طی این مدت حتی نیازی به استفاده از ریمل نیز ندارید. این گزینه بسیار عالی بشمار می آید و تفاوتی نمی کند که شما از لنز استفاده می کنید و یا مژگانی کوتاه یا بلند دارید یا حتی چشمانی حساس دارید ، در هر صورت می توانید اکستنشن مژه را انجام دهید. حتی با مشورت با متخصص اینکار می توانید مژگان خود را به حالتی که همیشه دوست داشتید دربیاورید.
ـ مضرات : مسلما اکستنشن مژه گرانتر از استفاده از مژه مصنوعی است و فراموش نکنید که هر ماه و یا هر دو ماه یکبار باید آن را مجدد انجام دهید.
بدون شک می توانید سالن های آرایشی را پیدا کنید که این کار را با قیمت پایین تر نیز انجام می دهند اما سعی کنید که مکانی مورد اعتماد باشد زیرا این کار کم خطر نیست. سعی کنید در رابطه با این کار تحقیق کنید و یک فرد با تجربه را پیدا کنید و همچنین در رابطه با مواد مورد استفاده نیز سوال کنید زیرا بهتر است از مینک ترکیبی و چسب عاری از فرمالدئید استفاده کنند.
مورد دیگری که نباید فراموش کرد نحوه نگه داری از آنهاست ، باید در حین دوش گرفتن ، شستن صورت ، دست زدن به چشم ، پاک کردن آرایش چشم و حتی خوابیدن در حالت های خاص حواستان را جمع کنید.
ـ نتیجه : اکستنشن مژه یک شیوه عالی و طولانی مدت برای داشتن مژگانی زیبا بدون استفاده از ریمل بشمار می آید که گرانقیمت است و باید تقریبا هر ماه انجام شود.
کسانی که در حال رژیم گرفتن هستند هر چند وقت یکبار روی ترازو رفته و خود را وزن میکنند تا درباره اثرات رژیم روی بدن خود آگاه شوند. محققان به سوالتان که وقتی در حال وزن کم کردن هستید، چند وقت یکبار باید خودتان را وزن کنید، پاسخ قطعی دادند.
همیشه اطلاعات متناقضی درمورد اینکه چند وقت یکبار باید خودتان را وزن کنید شنیدهاید. یکبار در روز؟ یکبار در هفته؟ هیچوقت؟ طبق تحقیقی که به تازگی در دانشگاه کورنل انجام گرفته است، پاسخ به این سوال «هر روز» است. البته اگر قصد کم کردن وزن دارید.
تیم محققانی که این تحقیق را انجام دادهاند قبلاً نشان داده بودند که وزن کردن هر روز خود برای دانشجویان سال اولی که میخواهند وزنشان را بالا ببرند، موثر بوده است. حالا میخواستند ببینند که این مسئله درمورد کسانی که میخواهند وزن کم کنند هم صدق میکند یا نه.
آنها ۱۶۲ زن و مرد از مرکز سلامتی کورنل را انتخاب کرده و آنها را به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گروه کنترل تقسیم کردند. از آنهایی که در گروه آزمایشی بودند خواسته شد که هر روز سر یک ساعت مشخص خودشان را وزن کنند و تغییر وزنشان را روی نموداری کامپیوتری ثبت کنند.
به آنها فرصت داده شد که در طول یکسال هر راهی که میتوانند برای کم کردن وزن خود به کار ببندند را پیش بگیرند و هدف کم کردن یک درصد از وزن بدنشان به آنها داده شد. وقتی به آن هدف رسیدند و توانستند ۱۰ روز وزنشان را حفظ کنند، برنامه کامپیوتری یک هدف دیگر را برایشان تنظیم کرده که کم کردن یک درصد دیگر از وزنشان بود.
از گروه کنترل هم خواسته شد که در طول یکسال هر کاری که به طور معمول برای کم کردن وزن انجام میدهند را انجام دهند.
این تحقیق دو سال به طول انجامید. هدف اصلی برای گروه آزمایش این بود که ۱۰ درصد از وزن بدنشان را طی یکسال اول پایین آورده و این نتیجه را برای یک سال بعد حفظ کنند. بیشتر آنها نتوانستند به این هدف برسند چون تلاش برای لاغری بر عهده خودشان بود و هرکس باید راه لاغر شدن خودش را پیدا میکرد.
فقط ۸/۶ درصد از آنها توانستند به این معیار برسند و ۲۸/۷ درصدشان هم توانستند تا ۵ درصد از وزنشان را پایین بیاورند.
اما گروه آزمایش به طور کل وزن کم کردند. کاهش وزن متوسط بین ۲/۵ تا ۵/۷ درصد از وزن بدنشان بود. به گفته محقق این تحقیق، دکتر دیوید لویتسکی، روش وزن کردن روزانه برای آنهایی که به دنبال ایجاد تغییرات کوچک اما معنادار در روش زندگیشان هستند بهتر کار میکند.
او میگوید، «ما متوجه شدیم که گروه آزمایش نه تنها وزن کم کردند بلکه توانسته بودند کاهش وزنشان را به مدت یک سال حفظ کنند. چیزی که مهم است این است که تقریباً همه تحقیقات در رابطه با کاهش وزن نشان میدهند که اکثر افراد وزن از دست رفته خود را تا یکسال دوباره برمیگردانند.»
به عبارت دیگر، خیلی عادی است که وقتی افراد از رژیم بیرون میآیند، دوباره وزنشان بالا میرود. اما این تحقیق نشان داد که وزن کردن روزانه به شرکتکننده کمک کرد بتوانند با این مشکل مقابله کنند.
اما چرا کنترل وزن روزانه موثر است؟
اگر هر روز خودتان را وزن کنید، مستقیماً متوجه میشوید که غذاهایی که مصرف میکنید چه تاثیری بر وزنتان میگذارند. این کار شما را مجبور میکند درمورد عادتهای غذایی سالم و ناسالمتان هوشیارتر شوید.
نکته حالب این است که این کتترل روزانه وزن برای مردان شرکتکننده در این تحقیق موثرتر بوده است. گرچه محققان کاملاً مطمئن نیستند که دلیل این چیست اما این امکان وجود دارد که خانمها قبلاً به این کار بیشتر عادت داشتهاند. دکتر لویتسکی در این رابطه میگوید، «ترازو به مردها کمک کرده بود رابطه بین انرژی موجود در غذاها و وزنشان را درک کنند اما خانمها قبلاً این اطلاعات را یاد گرفته بودند.»
دکتر لویتسکی میگوید اگر سعی دارید به وزن ایدآلتان برسید، برای کنترل وزنتان و تجسم نتایجی که به دست میآورید فقط به یک ترازو و یک ورق کاغذ جدولکشیشده نیاز دارید. اکثر افراد فقط لازم است که کالری مصرفی روزانهشان را تا ۱۵۰ کالری کم کنند تا بتوانند یک درصد از وزنشان را پایین بیاورند.
بااینکه هیچوقت به قطعیت نمیتوان گفت که برای کم کردن وزن یا حفظ آن چند وقت یکبار باید خودتان را وزن کنید، اما به نظر میرسد که این تحقیق تایید میکند که وزن کردن روزانه خودتان ابزار مناسبی است.
البته برخی روانشناسان درمورد تاثیرات روانشناختی منفی که این کار میتواند به دنبال داشته باشد هشدار میدهند زیرا وزن ممکن است با حفظ آب در بدن و کمی تغییر در برنامهغذایی بالا و پایین شود و به همین دلیل افراد برای رسیدن به اهداف کاهش وزن خود، انگیزهشان را از دست بدهند.
اما شواهد نشان میدهد که وزن کردن روزانه آنقدرها هم که بعضی تصور میکنند خطرناک نیست زیرا تحقیقی که در دانشگاه Duke انجام گرفت هم نشان داد که این کار اشتیاق افراد به سالمتر غذا خوردن و ورزش کردن را بالا میبرد.
کافی است تغییرات کوچکی در برنامهغذاییتان ایجاد کرده و کمی ورزش کنید تا ببینید که ترازو هر روز عدد کمتری را نشانتان میدهد.
بااینکه ثابت شده کنترل وزن روزانه برای کاهش وزن موثر است اما دکتر لویتسکی اعتقاد دارد که این روش با بالاتر رفتن سن، برای حفظ وزن اهمیت بیشتری دارد. او میگوید، «با بالاتر رفتن سن و کاهش سوختوساز طبیعی بدن، افزایش وزن بیشتر میشود و جلوگیری از این افزایش وزن میتواند جلو بروز بیماریهایی مثل دیابت، ناراحتیهای قلبی، سکته و بعضی سرطانها را بگیرد.»
اما در هر صورت اگر میخواهید وزنتان را پایین بیاورید، دیگر وقتش است که گردوغبار روی ترازو را گرفته و روی یک ورق کاغذ جدولی برای کنترل وزن روزانهتان ترسیم کنید.