چه باور کنید و چه نه، اپل زمانی این همه طرفدار را نداشت و مانند هر شرکت دیگری دست به اجرای پروژههایی میزد که حتی به مرحله عرضه در بازار هم نمیرسید. پروژه کاپلند (Copland) نمونهای از این پروژههاست.
رقابت با ویندوز
سال ۱۹۹۵ اسـت. این سال شما را یاد چیز خاصی نمیاندازد؟ درست اسـت، یکی از مشهورترین سیستمهای عامل تاریخ؛ ویندوز ۹۵٫ سیستمعاملی که امروز شاید وقتی محیطش را ببینید، به خنده بیفتید که چقدر سطح پایین و ساده بوده اسـت، ولی اگر از کاربران رایانه در دهه ۹۰ بودید، ویندوز ۹۵ اتفاق بزرگی در سیستمهای عامل به شمار میآمد. کافی اسـت آن را با سیستمعامل پیشینش یعنی ویندوز ۱/۳ مقایسه کنید. ویندوز ۹۵ نخستین ویندوزی بود که محیط گرافیکی به معنای درست کلمه داشت، اولین ویندوزی که به دکمه استارت و taskbar مجهز شد، نخستین ویندوزی که از اینترنت اکسپلورر برخوردار بود و بسیاری نخستینهای دیگر.
بگذارید فضا را بهتر برایتان ترسیم کنم: مایکروسافت را کمی شبیه اپل امروزی تصور کنید و بیل گیتس را در اوج! مایکروسافت میلیونها دلار برای تبلیغات ویندوز ۹۵ خرج میکرد؛ از آهنگهای مشهور آن زمان تا استفاده از بازیگران سریال بسیار محبوب «دوستان»، لوگوی ویندوز همهجا بود و حتی مردم برای خرید ویندوز ۹۵ صف میکشیدند!
لابد با خودتان میگویید این شلوغبازیهای ویندوز ۹۵ چه ارتباطی به اپل دارد؟ برای پاسخ بد نیست وضعیت اپل آن زمان را هم در نظر بگیرید؛ مدیرعامل بتازگی تغییر کرده، اوضاع فروش کامپیوترهای مکینتاش چندان جالب نیست، سیستمهای عامل قدیمیشده یکی پس از دیگری با تفاوتهای اندک عرضه میشود، شرکت دنبال پروژههایی اسـت که بتواند دوباره خودی نشان بدهد و البته استیو جابز هم نیست که با کاریزمای مثالزدنی خود محصولات را به خورد بازار بدهد. چند سالی از ارائه سیستمعامل شماره ۷ اپل یا System 7 میگذرد و اپل تازه System 7.5 را ارائه کرده اسـت. با تمام این اوصاف ویندوز ۹۵ یک تهدید بزرگ به شمار میآید، نه به دلیل محیط گرافیکی (که اپل بهترش را داشت) یا آن دکمه استارت کذایی، نه؛ چیزی عمیقتر در درون این هیولا وجود داشت که مدیران و مهندسان اپل را به یک اندازه به وحشت انداخته بود: مدیریت وظایف.
عامل موفقیت ویندوز
مدیریت وظایف را به هیچوجه بدیهی فرض نکنید. ویندوز ۹۵ در این زمینه دو ویژگی فوقالعاده داشت که بسیار آیندهنگرانه طراحی شده بود. اول، خاصیتی به نام عملکرد چندوظیفهای پیشگیرانه (Preemptive Multitasking)، اما این خاصیت مهم چیست؟ در سیستمهای عامل اپل، هر برنامه تعیین میکرد چه مقدار از زمان پردازنده را برای اجرا به خود اختصاص دهد؛ یعنی عملکرد چندوظیفهای اشتراکی (Cooperative Multitasking). تازه همین عملکرد چندوظیفهای خودش نوعی کلک هوشمندانه به شمار میرفت که از سال ۸۵ در سیستمهایعامل تکوظیفهای اپل گنجانده شده بود. ولی هرکس که کمی از دانش رایانه بداند، براحتی متوجه میشود ایراد سیستم اشتراکی کجا بود: کافی بود نرمافزاری زمان زیادی از پردازش پردازنده را بگیرد و بعد به هر دلیل کرش بخورد، کل سیستم همراه آن کرش خواهد خورد! در مقابل سیستم پیشگیرانه مایکروسافت به این صورت عمل میکرد که سیستمعامل تعیین میکرد به هر برنامه چه میزان زمان پردازنده نسبت داده شود.
ویژگی دوم، تخصیص حافظه دینامیک (Dynamic Memory Allocation) بود. در سیستمعامل اپل که از مدل استاتیک بهره میبرد، هر برنامه ابتدا درخواست میکرد چه میزان حافظه رم نیاز دارد و سیستمعامل این میزان را بهصورت یک تکه و بلاکهای پشت سر هم به آن میداد. این باعث میشد پس از مدتی حافظه رم شبیه هارد دیسک قطعهقطعه شود. در حالیکه در مدل دینامیک ویندوز، هر برنامه به میزانی که نیاز داشت و بهصورت دینامیک قطعات مجزایی از رم را دریافت میکرد.
سیستم شماره ۸
با در نظر گرفتن این واقعیت که سیستمهایعامل اپل عمرشان را کردهاند، مدیران اپل به این فکر افتادند شرکت به یک سیستمعامل کاملا جدید نیاز دارد. اینگونه بود که پروژه کاپلند (برگرفته از نام یک آهنگساز آمریکایی) در سال ۱۹۹۴ استارت زده شد؛ سیستمعاملی که قرار بود اواخر سال ۹۶ با عنوان System 8 به بازار عرضه شود.
تغییرات مثل عادت همیشگی اپل از ظاهر آغاز شد؛ تمی کاملا جدید با نام پلاتینیوم برای این سیستمعامل طراحی شد. تمی کم و بیش سهبعدی با رنگ و سایه (در مقابل نسخههای قدیمیتر که بیشتر سیاه و سفید بودند). همچنین دو تم دیگر نیز به پلاتینیوم اضافه شد و سیستمعامل طوری طراحی شده بود که کاربران قابلیت افزودن تمهای دیگر را نیز داشته باشند، اما قسمتی که بیشترین تغییرات را داشت Finder (برنامه مدیریت فایل) بود. جایی که علاوه بر ظاهر تمیزتر، بالاخره عملکرد پیشگیرانه وظایف پیادهسازی شد. زمان پاسخگویی سیستمعامل کاهش یافته بود و کاربران میتوانستند چند عمل کپی را با هم شروع کنند. در کنار اینها، سیستم گرفتن و انداختن فایلها در فولدرها پیشرفت قابل ملاحظهای کرده و حتی سیستمی شبیه tab در فایندر قرار داده شده بود که کاربر میتوانست فولدرهایی را در پایین صفحه قرار دهد تا هر موقع که به آن نیاز داشت با یک کلیک آنها را باز کند.
افزون بر اینها، تغییرات اصلی عمیقتری هم در راه بود. معماری سیستمعامل تفاوتی اساسی کرده بود و برخلاف نسخههای پیشین، سیستمعامل بهصورت بومی (Native) با پردازندههای PowerPC که در آن زمان در کامپیوترهای اپل به کار میرفت، کار میکرد. حتی کرنل سیستمعامل هم دچار تغییر شد و کاپلند از مدل مایکروکرنل (MicroKernel) که مدرنتر بود بهره میبرد.
آغازی بر یک پایان
تا اینجای کار اگر خودتان را جای مهندسان اپل بگذارید، میگویید: «این ویژگیها تا همین جا خوب اسـت دیگر! سیستمعامل را آماده و عرضه کنیم.» حدس میزنم آنها نیز بعدها با خودشان میگفتند کاش همین کار را کرده بودند، اما مگر ایدهآلیسم افراطی اپل میگذاشت! خاصیتی که کار را خراب کرد، همان چندوظیفهای پیشگیرانه بود. ویژگیای که زمان زیادی برای پیادهسازی برد و مهندسان با خودشان فکر کردند به موازات آن، چند چیز دیگر را هم اضافه کنند. اینجا بود که ویژگیها یکی از پس دیگری به کاپلند اضافه میشدند: جاوا، نمایش سهبعدی، سیستم جدید شبکه، ارتباط اشیا در داخل برنامهها و حتی قابلیت چند کاربری.
طولی نکشید کاپلند بیش از آنکه شباهتی به یک سیستمعامل داشته باشد، به مجموعهای عظیم از ویژگیها تبدیل شد. با این روند رشد، تست و آزمایش سیستمعامل هم سختتر میشد. کار به جایی رسید که مشخص شد سیستمعامل به زمان معین نمیرسد و حتی در داخل اپل عدهای به شوخی میگفتند سیستمعامل احتمالا تا حدود ۲۰۳۰ به بازار عرضه شود! کارایی اسفبار سیستمعامل هم مزید بر علت شده بود. در مراسم WWDC سال ۹۶، دموی بسیار محدودی از سیستمعامل نمایش داده شد که حتی با همین محدودیت هنگ میکرد و کرش میخورد!
پس از آن نمایش فضاحتبار، وضعیت بد ادامه پیدا کرد و مدیرعامل آن زمان اپل یعنی گیل املیو (Gil Amelio) به این نتیجه رسید که فکری جدی برای این قضیه بکند. براین اساس، املیو خانمی به نام الن هنکاک (Ellen Hancock) را از یک شرکت سختافزاری استخدام کرد تا مدیریت تیم مهندسی را به عهده بگیرد. این مدیر جدید عاقلانهترین تصمیم ممکن را در آن اوضاع گرفت: پروژه کاپلند بهصورت موجود کنسل و ویژگیهای آن مرحلهای و بهصورت نسخهای به سیستمعامل قبلی اضافه شود. همچنین شرکت برای ساختار اصلی به دنبال خرید یک سیستم بیرونی باشد. بر این اساس، پس از مذاکرات طولانی و بررسی گزینههای مختلف، مدیران اپل تصمیمی گرفتند که آینده خودشان و آینده دنیای رایانه را تغییر دهند: خرید شرکت NeXT و سیستمعامل آن یعنی NeXTSTEP. اما نکته تاریخی در این خرید، خود سیستمعامل نبود؛ بلکه مؤسس شرکت NeXT بود که به واسطه این خرید به شرکت اصلیاش بازگشت: استیو جابز.
درسها
مراقب خزش ویژگیها (Feature Creep) باشید! همیشه هنگام افزودن ویژگیها هدف پروژه را در نظر داشته باشید و نگذارید ویژگیها تحریکتان کنند.
گاهی لازم اسـت کمی از غرورتان کم کنید و از افراد دیگر برای حل مشکل کمک بگیرید. حتی اگر این غرور مردانه باشد و یک زن دید مدیریتی بهتری نسبت به شما داشته باشد.
ترکیب و همکاری را چه در محصول و چه در شرکت فراموش نکنید. جمله گیل املیو در مورد کاپلند این بود: «مجموعهای از قطعات جداگانه، هر کدام توسط یک تیم متفاوت… که انتظار میرفت به نحوی جادویی با هم کار کنند!»
محمود صادقی – ضمیمه کلیک
این مطلب کاپ لند اپل؛ شکست و بازگشت در سایت مفیدستان
اگر زمانی چاق بوده اید و حالا با رژیم و راه های مختلفی توانسته اید لاغر شوید باید حواستان باشد چون شما اگر مثل سابق رفتار غذایی داشته باشید باز هم چاق خواهی شد. کاهش وزن برای بسیاری از افراد آسان است؛ اما چالش واقعی به حفظ وزن برمیگردد، یعنی افراد زیادی هستند که در لاغر شدن موفق میشوند اما متاسفانه دوباره به وزن قبلی خود و دوران اضافهوزن برمیگردند.
تلاش برای لاغر ماندن شبیه پریدن روی تور آکروباتبازی است. هر قدر پرش بلندتری انجام دهیم، سریعتر به حالت اول خود برمیگردیم. در این میان مشکل فقط هزینه نیست، بلکه سلامتتان هم ممکن است آسیب ببیند.
از دست دادن توده عضلانی و وقوع حمله به سیستم ایمنی بدن ازجمله آسیبهای احتمالی است. به دست آوردن وزن از دست داده که بهعنوان «چرخه وزن» شناخته میشود، اتفاقی است که برای ۷۵درصد از افرادی که رژیم کاهش وزن میگیرند، رخ میدهد.
پس بهتر است دلایل دقیق بروز این مسئله را بدانید تا بتوانید از آسیبهای آن جلوگیری کنید. برای کمک به شما در ادامه، رایجترین عوامل تاثیرگذار بر افزایش مجدد وزن را مورد بررسی قرار داده و به نحوه مقابله با آنها میپردازیم.
1.بیبرنامه غذا میخورید
تبریک میگوییم، موفق شدید! شما توانستید به وزن دلخواهتان برسید، اما کاهش وزن به این معنا نیست که میتوانید مثل قبل غذا بخورید. درواقع، حتی ممکن است برای ثابت نگه داشتن وزن نرمالتان مجبور به خوردن غذای کمتری باشید، چون بدن شما در وزن جدید خود به سوخت کمتری نیاز دارد.
وقتی مقدار قابلتوجهی از وزنتان را کاهش میدهید، سوختوساز بدن افت میکند. این امر بهدلیل مکانیسمی رخ میدهد که بهعنوان تعدیل سوختوساز شناخته میشود.
2.این روحیه را فراموش کنید
اگر زندگی پرمشغله شما را خسته و فرسوده کرده، ممکن است به لحاظ وزنی تحتتاثیر قرار بگیرید. کورتیزول یا همان هورمون استرس زمانی ترشح میشود که تحتفشار هستیم. این هورمون باعث میشود که بدن سوختوساز مواد غذایی را آهستهتر انجام دهد.
بهعلاوه، وقتی تحتفشار هستیم، بیشتر به غذاهای چرب و قندی رو میآوریم، درنتیجه ممکن است تمام زحماتی که برای کاهش وزن کشیدهایم یکباره از بین برود.
3.بزرگترین اشتباهی که مرتکب شدید
داشتن یک رژیم غذایی سالم و متعادل یکی از مهمترین جوانب یک برنامه کاهش وزن است؛ اما وقتی به اهداف کاهش وزن خود دست مییابید، دنبالهروی از برنامه کاهش وزن از اهمیت بیشتری برخوردار میشود.
تیم تحقیقاتی دانشگاه آلاباما در مطالعات خود دریافت شرکتکنندگانی که پس از کاهش وزن دست از تمرین برمیدارند، با کاهش سوختوساز مواجه میشوند. در مقابل، کسانی که کماکان ۴۰دقیقه در هفته به تمرین میپردازند، مثل همیشه کالری میسوزانند. پس لطفا بعد از رسیدن به هدف کاهش وزن خود، دور فعالیت و ورزش را خط نکشید و ادامه دهید.
4.عملکرد دستگاه گوارشتان ضعیف است
عادات غذایی ناسالم در طولانیمدت میتواند سیستم گوارش شما را مختل کرده و تلاشهای شما را بیهوده کند؛ چون باکتریهای مفیدی که در روده زندگی میکنند، نقش مهمی در حفظ سلامت دستگاه گوارش دارند. مهمتر از همه اینکه باکتریهای مفید، هورمون گرسنگی و وزن شما را تحتتاثیر قرار میدهند.
5.به برنامه های تکراری عمل میکنید
ادامه دادن تمرینات برای حفظ سوختوساز بدن ضروری است، اما اگر بهتازگی تمرینات خود را تغییر ندادهاید، ممکن است شکم 6تکهتان را بهراحتی از دست بدهید.
دکتر شان ولز در این باره میگوید: «اگر همان تمرینات همیشگی را تا چند ماه ادامه دهید، بدنتان دیگر به چالش کشیده نمیشود؛ این بدان معناست که سوختوساز بدن پیشرفت نمیکند.» تغییر ندادن برنامه ورزشی همانقدر مضر است که رها کردن ورزش پس از کاهش وزن.
6.اختلالی که باید جدی بگیرید
آیا میدانید وقتی که خستهاید، سوختوساز بدن کندتر میشود؟ حتی از دست دادن یک خواب کوتاه ۳۰دقیقهای هم شانس موفقیت شما را کاهش میدهد.
محققان در یکی از مطالعات اخیر خود دریافتند افرادی که در هفته ۳۰دقیقه کمتر از بقیه میخوابند، ۱۷درصد بیشتر درمعرض چاقی هستند! پس تصورات قدیمی خود راجع به خوابیدن را دور بریزید و خواب خود را متناسب با نیاز خود تنظیم کنید.
7.این عادت غذایی را ترک نکردید
غذاهای منجمد با برچسبهای مناسب به بازار عرضه میشوند؛ پس نمیتوان کسی را به خاطر انتخاب آنها سرزنش کرد. هرچند بسیاری از آنها غذاهای سالمی هستند، اما درواقع دشمن کاهش وزن محسوب میشوند. صرف اینکه آنها در اندازههای کوچک و به صورت کمکالری عرضه میشوند، به این معنا نیست که میتوانید از آنها استفاده کنید.
غذاهای منجمد مانند مواد غذایی فرآوریشده حاوی مقدار قابلتوجهی قند هستند. بهتر است از غذاهای تازه و طبیعی که کمترین میزان نگهدارنده را دارند، استفاده کنید.
8.برای پاداش دادن به خود راه بدی را در پیش میگیرید
اگر بهتازگی وزن کم کردهاید، باید جشن بگیرید! اما اگر در جشن خود به خوردن غذاهای چرب و قندی بپردازید، احتمال دارد که دوباره و خیلی زود وزن اضافه کنید. این نکته به مهمانیها و جشنهای دیگر هم که در آن حضور دارید، مربوط میشود.
همه ما دوست داریم که از انواع و اقسام شیرینیها و غذاهای خوشمزه روی میز بخوریم، اما شما که بهتازگی وزن کم کردهاید، بیش از هر چیز باید مراقب برگشت وزن خود باشید.
9.دیگر به پروتئین توجه نمیکنید
پس از رسیدن به وزن ایدهآل، برخی عادات غذایی کنار گذاشته میشوند. نخوردن پروتئین کافی یکی از این عادات است که معمولا باعث افزایش مجدد وزن میشود.
دریافت مواد مغذی کافی مانع از تحلیل رفتن عضلات میشود، اما اگر به اندازه کافی مواد مغذی نخورید، سطح سوختوساز بدن کاهش مییابد. حفظ حجم عضلانی کمک میکند سریعتر کالری بسوزانید و از شر چربیهای مازاد بدن خلاص شوید. بدون عضلات، مستعد افزایش وزن ناخواسته خواهید بود.
10.داروهای خاص مصرف میکنید
اگر بهتازگی چند داروی جدید برایتان تجویز شده و پس از آن دچار اضافه وزن شدهاید، باید پزشکتان را در جریان قرار دهید. داروهای ضدافسردگی، قرصهای ضدبارداری، بتا بلاکرها، داروهای ضدتشنج و آنتی میگرن، استروئیدها و داروهای درمان آرتریت روماتوئید میتوانند بر اشتها، متابولیسم و وزن شما اثرگذار باشند. اما نباید خودسرانه مصرف دارو را کنار بگذارید.
11.زیادی اهل خوشگذرانی هستید
این کاملا طبیعی است که هرازگاهی پس از یک روز سخت کاری با دوستانتان خوش بگذرانید. خوردن غذای رستورانها و دسرهای خوش آب و رنگ کافهها در حد اعتدال اشکال چندانی ندارد، اما اگر این کار به یک عادت همیشگی تبدیل شود، میتواند به افزایش وزنتان بینجامد.
12.از التهاب مزمن رنج میبرید
التهاب مزمن بهدلیل آلرژی فصلی، آلرژنهای غذایی پنهان یا خوردن بیش از اندازه غذاهای التهابآور میتواند بدترین کابوس شما باشد. التهاب یک واکنش دفاعی طبیعی است که بدن شما برای هدف قرار دادن و خلاص شدن از شر مهاجمان بالقوه درپیش میگیرد، اما اگر سیستم ایمنی بدن بهدلیل این واکنشها مختل شود، ممکن است وزنتان تحتتاثیر قرار بگیرد.
13.از رفتن روی ترازو فرار میکنید
پس از ماهها کنترل وزن، تمرینات خستهکننده و پیروی از یک رژیم غذایی سخت به هدف خود رسیدهاید. اما بعد از گذشت دو ماه احساس میکنید که شلوار جین جدیدتان تنگ شده است. اگر مانند اکثر افراد رژیمی به ورزش و رعایت رژیم غذایی ادامه میدهید، اما روی ترازو نمیروید، اشتباه میکنید.
البته عددی که روی ترازو مشاهده میشود، تنها راه قضاوت درباره میزان موفقیت شما نیست، تحقیقات نشان میدهند کسانی که از ترازو فراری هستند، در مقایسه با دیگران بیشتر وزن اضافه میکنند.
14.تمام روز را یکجا نشستهاید
بسیاری از افراد هر روز به مدت طولانی پشت میز مینشینند. متخصصان بر این باورند این کار خطر ابتلا به بیماریهای قلبی و سرطان را افزایش میدهد و باعث مرگ زودرس میشود؛ حتی اگر کماکان ورزش کنید و تحرک داشته باشید.
در واقع، کسانی که تمرینات خود را به یک جلسه محدود کرده و باقی روز را با نشستن و بیتحرکی سپری میکنند، بیش از دیگران درمعرض خطرات سلامت قرار خواهند گرفت. به این ترتیب، ممکن است تلاشتان بیهوده باشد و بهتدریج از اهداف کاهش وزن خود دور شوید.
15.همچنان کربوهیدرات مصرف نمیکنید
کاهش مصرف کربوهیدرات به کاهش وزن آب بدن و از بین بردن وزن اضافی کمک میکند؛ اما قطع مصرف کربوهیدرات در طولانیمدت ممکن است عوارض جانبی ناخوشایندی بهدنبال داشته باشد و روال زندگی روزمره شما را با مشکلاتی از قبیل خستگی، تحریکپذیری و بیحالی مواجه کند، مسائلی که تماما با پرخوری در ارتباط هستند.
16.صبحانه نمیخورید
خوردن صبحانه مغز را تقویت میکند، اشتهای کاذب را از بین میبرد، روند کاهش وزن را ثابت نگه داشته و به تداوم عضلهسازی کمک میکند. اما تنها در صورتی از این مزایا برخوردار خواهید شد که هر روز صبحانه بخورید. نادیده گرفتن یا حذف مهمترین وعده غذایی روز ممکن است شما را از شر کالریهای صبحگاهی نجات دهد، اما قطعا باعث میشود هنگام ناهار پرخوری کنید تا قار و قور شکمتان را برطرف کنید.
به عبارت دیگر هنگامی که شما چند تب را در مرورگر کروم اجرا میکنید، هریک از تبها همچون یک برنامه مستقل در بخش مدیریت برنامههای درحال اجرای اندروید قابل مشاهده و بستن خواهد بود. در این شرایط هنگامی که بخواهید میان تبها جابهجا شوید یا تبی را ببندید باید صفحه مدیریت برنامههای فعال را باز کرده و در آن بخش تغییرات موردنظر را اعمال کنید.
همان طور که میدانید سیستمعامل اندروید دارای قابلیتی برای مدیریت برنامههای فعال و بستن آنها در صورت نیاز است. مرورگر کروم در اندروید نیز همچون بسیاری از مرورگرهای دیگر از قابلیت مرور در تبها پشتیبانی میکند و یکی از امکاناتی که کروم در اندروید آبنبات چوبی (نسخه 5) یا همان لالیپاپ به آن مجهز شده، یکپارچگی تبهای فعال در کروم با قابلیت مدیریت برنامههای فعال در اندروید است.
این قابلیت برای بسیاری از کاربران مفید است، اما ممکن است برخی کاربران کروم مدیریت تبها به شکل پیشین را بپسندند یا باز کردن تبهای فراوان و شلوغی بیش از حد تبها در فهرست برنامههای فعال برایشان دردسرساز باشد، اگر شما نیز جزو این دسته از کاربران هستید برای خلاصی از این مشکل میتوانید از روش زیر کمک بگیرید:
1 ـ اپلیکیشن مرورگر کروم را در دستگاه هوشمندتان اجرا کنید.
2 ـ روی آیکون منوی اصلی فشار دهید و گزینه Settings را انتخاب کنید.
3 ـ روی گزینه Merge tabs and apps فشار داده و در پنجره جدید کلید موجود را به حالت Off تغییر دهید.
منبع:جام جم انلاین