اگر بگوییم برخی از دختران و زنان به نوعی وابسته لوازم آرایشی خود هستند، شاید سخنی به گزاف نگفته باشیم؛ این دسته از زنان محال است جایی بروند و آرایش را فراموش کنند! حتما دخترانی را می شناسید که حتی اگر قرار باشد دقایقی به بیرون از منزل بروند، چند برابر این زمان را در منزل صرف آرایش کردن می کنند. حتما شنیده اید که زنان ایرانی در زمینه آرایش، رتبه دوم را در دنیا به خود اختصاص داده اند و از نظر مصرف مواد آرایشی نیز در منطقه خاورمیانه در جایگاه نخست ایستاده اند!
روزنامه خراسان نوشت: روز گذشته دکتر فرشته روح افزا، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در همایشی با بیان اینکه زن، خانواده و مدل زندگی زنان در حال حاضر در کشور با هجمه های فراوانی رو به رو است، اظهار کرد: خودنمایی یک نوع بی هویت شدن است که در حال حاضر از مهم ترین مسائل جامعه ماست. وی افزود: اگر زن در جامعه ما به جایگاهی رسیده که باید به آرایش و خودنمایی بپردازد، مشخص می شود که نیازمند یک نگاه و توجه است که دست به این اقدامات می زند؛ اقداماتی که هیچ گاه ارزشمند نیست و با این عمل به زندگی دیگران چنگ می زند. این نوع رفتار در اجتماع ما رو به افزایش است و کسی به منشاء این نوع رفتارها حساسیت نشان نمی دهد.
وقتی محیط هم تاثیر گذار است
«الکساندر ماری»، در طبقه‌بندی بیست گانه نیازها، «نیاز به خودنمایی» را مطرح و آن را این طور تعریف میکند: «نیاز به خودنمایی یعنی خـود را طـرف تـوجه قرار دادن، روی دیگران تأثیر گذاشتن، دیگران را تحریک کردن، کنجکاوی آنها را برانگیختن و آنها را سرگرم کردن».
این روانشناس فرانسوی بیان میکند که رفتار شخص فقط از نیازها یا انگیزه‌های درونی او ناشی نمی‌شود، بلکه محیط زندگی او و نوع نگاه او به آن محیط نیز در این رفتار مؤثر است.
افراط و تفریط در آراستگی
خودنمایی گرایش افراطی در حوزه آراستن است. به این معنا که هر چیزی که در اعتدال و تناسب ذوقی و زیبایی قرار می گیرد اگر به شکل افراط به آن پرداخته شود به عنوان خودنمایی مطرح می شود. چنان که شلختگی، تفریط در حوزه خروج از اعتدال و تناسب است. خودنمایی و شلختگی هر دو مذموم و ناپسند است. در آموزه های قرآنی انسان کامل در حوزه شناختی و روانی، انسان معتدل است که رفتاری میانه در همه حوزه ها از خود بروز می دهد.
پیامدهای جلوه گری زنان
انسان به طور طبیعی به آراستن و نشان دادن خویش گرایش دارد. خاستگاه و ریشه این تمایل انسانی را باید در کمال گرایی انسان جست. به این معنا که انسان به طور طبیعی به زیبایی گرایش دارد و فطرت و طبیعت وی او را به این سو می‌کشاند، اما این آراستگی وقتی به حالت افراط در می آید، شکل خودنمایی به خود می گیرد که پیامدها و خطراتی را برای فرد و جامعه به همراه دارد. تبرج و جلوه گری زنان در جامعه موجب بروز ناهنجاری های رفتاری و فروپاشی خانواده ها می شود؛ از این روست که قرآن بر زنان واجب کرده است که هنگام رو به رو شدن با مردان بیگانه و نامحرم از خودنمایی و تبرج و به چشم آمدن، خودداری ورزند. (نور آیه 60 و احزاب آیه 33) زنانی که خود را می آرایند و به آرایش تبرجی و خودنمایی درمی آیند، امنیت اخلاقی جامعه را با مشکل مواجه می کنند. زنان با این گونه رفتار و در چشم آمدن موجب می شوند که نگاه های هرزآلود مردان بیمار به سوی آنان جلب شود و خانواده ها با بحران و اختلافات درونی مواجه شوند.
نقش آراستگی در جلب رضایت همسران
برخی از مردان از ناآراسته بودن همسر خود در منزل گلایه دارند. آنها می گویند: همسرم خانم خوبی است، به بچه ها به خوبی رسیدگی می کند، دستپختش حرف ندارد و اما در خانه، ظاهرش تفاوتی با یک خدمتکار ندارد!
اما در مبحث «زیبایی» زن و شوهر، یک اشتباه اساسی وجود دارد؛ این که به اشتباه تصور کنیم، زیبایی انسان فقط و فقط در چهره و ظاهر او خلاصه می شود، در حالی که بین «زیبایی» و «جذابیت» تفاوتی محسوس وجود دارد. آنچه یک زن یا مرد را در چشم همسرش زیبا و دوست داشتنی جلوه می دهد، جذابیت است که ما از آن به «زیبایی باطنی» یاد می کنیم و آنچه در صورت و قیافه فرد هویداست «زیبایی ظاهری» نام دارد. عده ای از افراد با ناامیدی و به اشتباه معتقدند چون زیبایی ظاهری نداریم پس هرگز جذابیتی نخواهیم داشت اما در ادامه مطلب خواهید دید که این باور نادرست است. جذابیت شما این گونه به چشم همسرتان می آید:
1- خودتان را دوست بدارید و «اعتماد به نفس» داشته باشید: جالب است بدانید بسیاری از خانم ها قبل از اینکه ظاهر نازیبایی داشته باشند، اعتماد به نفس بالایی برای «دوست داشتن خود» ندارند و این ضعف در اعتماد به نفس مستقیما روی نگرش همسرشان نسبت به جذابیت آن ها تاثیر می گذارد. این دسته از خانم ها به طور معمول از توجه به زیبایی خود گریزانند. فراموش نکنید احترام به خود و توجه به زیبایی، آراستگی، تناسب اندام و سلامت جسم و روح لازمه زندگی هر فردی است. برخلاف باور اشتباه برخی از خانم ها، مردها لزوما با صورت و ظاهر همسرشان درگیر نیستند بلکه همین قدر که می بینند همسرشان به «خودش» احترام می گذارد، در نظر آن ها زیبا جلوه می کند. در واقع در این صورت به طور غیر مستقیم نیز نشان می دهید که به خاطر همسرتان تلاش می کنید تا ایده آل او شوید.
2- بعد از به دست آوردن او هم نباید دست از تلاش برای جذابیت و زیبایی بردارید: بسیاری از افراد بعد از آنکه ازدواج می کنند، به ظاهر خود اهمیت نمی دهند و با این باور نادرست که چه زیبا و آراسته باشم و چه نه، دیگر او مرا به همسری برگزیده است، به خواسته های همسرشان مبنی بر آراستگی و اهمیت و رعایت بهداشت بی اعتنایی می کنند! به خاطر داشته باشید دوست داشتن امری مستمر و جاری است و نیازمند رسیدگی همیشگی. چطور امکان دارد نسبت به کسی که عاشقانه دوستش دارید، بی تفاوت باشید. یک مرد زمانی که متوجه بی توجهی شما نسبت به ظاهرتان می شود با قطعیت به این نتیجه می رسد که یا خودتان را دوست ندارید یا او را دوست نمی دارید.
3- با ارتقای این ویژگی ها جذاب تر باشید: بیشتر مردها دارای روحیه هیجان خواهی و ماجراجویی هستند. پاسخگویی به چنین خواسته هایی همانطور که عنوان شد صرفا با زیبایی ظاهری محقق نمی شود بلکه در این زمینه قدرت «جذابیت» زن که عبارت است از: هوش و ذکاوت، خلاقیت مناسب برای تغییر گاه به گاه سبک زندگی و ایجاد تنوع، دوست داشتن و احترام به خود، اعتماد به نفس، خوش خلقی، خوش بینی و محبت کردن به همسر، قدرت همفکری و تصمیم گیری، شوخ طبعی و پر نشاط بودن در منزل، برقراری روابط زناشویی مطلوب، توجه به آراستگی حتی اگر واجد زیبایی نباشد ، با سلیقه بودن و … حرف اول را می زند.
نکته: مسئله آراستگی و توجه به جذابیت صرفاً به خانم ها مربوط نمی شود و آقایان نیز هرچند با فشار کاری زیاد روبه رو باشند، برای حفظ زندگی مشترک و کیفیت بخشیدن به روابط زناشویی خود باید بهداشت فردی و توجه به آراستگی را جدی بگیرند.