داستان موفقیت برند نایک

وب‌سایت مدیر سبز: فیلیپ نایت با دارایی‌ای به ارزش خالص ۱۱ میلیارد دلار توسط مجله فوربز به عنوان بیست و سومین مرد ثروتمند آمریکا معرفی شد. اگر با این نام آشنا نیستید، نمی‌دانید که وی چطور به این ثروت رسیده ‌اســت. او این ثروت را به ارث نبرده، هیچ تکنولوژی اینترنتی ایجاد نکرده و از طریق معامله ابزار مشتقه نیز به آن نرسیده ‌اســت.

او این ثروت را از طریق کارآفرینی بدست آورده اســت. برای بیشتر مردم کلمه کارآفرین یادآور مفاهیمی نظیر ریسک پذیری و مرز شکنی اســت. فردی متفاوت از آن‌ها. دلیل این تفکر این اســت که رسانه‌ها مدت مدیدی کارآفرین را به عنوان رویاپردازی شجاع نشان می‌دادند که حاضر اســت تقریباً همه چیز را برای رسیدن به هدفش قربانی کند. چه داستان مربوط به افراد عصر صنعت باشد نظیر کارنگی، راکی فلر و یا ملون و یا نمونه‌ای امروزی باشد مثل ری کراک و یا ویکتور کرام، به هر حال این داستان‌ها مورد توجه‌ و استقبال مردم هستند.

شواهدی نیز این مدعا را تایید می‌کند. ری کراک مؤسس مک دونالد گفته معروفی دارد که «اگر ریسک پذیر نیستید باید خود را از کسب و کار کنار بکشید.»

ویکتور کیام رییس و مدیر اجرایی محصولات رمینگتون این مطلب را طور دیگری بیان می‌کند «کارآفرینان ریسک پذیرند. آن‌ها حاضر هستند در جایی که اعتبار و یا سرمایه‌شان در معرض خطر اســت برای حمایت از یک ایده و یا سازمان ریسک کنند.»

ولی رویکرد همه کارآفرینان به کسب و کار چنین بی‌پروا نیست. برخی از آنان راه‌های محافظه‌کارانه‌تری را انتخاب می‌کنند.

این گفته من را به داستان فیلیپ نایت برمی‌گرداند.

 

داستان فیلیپ نایت

در اواخر دهه ۱۹۵۰ فیل عضو تیم دوی دانشگاه ارگان بود. در آن زمان کفش‌های دو در آمریکا از مواد بازیافتی کمپانی‌های پلاستیک سازی ساخته می‌شد. قیمت یک جفت کفش جدید تنها ۵ دلار بود، ولی این کفش‌ها بیشتر از یک مسابقه دوی پنج مایلی دوام نمی‌آوردند. فیل کیفیت کفش‌های خود را تا جایی که می‌توانست بهبود داد و تا اندازه‌ای توانست به دوام بهتری دست پیدا کند. بعدها هنگامی که دانشجوی تحصیلات تکمیلی دانشگاه استنفورد شد، واحدی درسی درباره گسترش تجارت‌های کوچک اخذ کرد. موضوع یکی از تکالیف ایجاد یک تجارت کوچک بود.

با توجه به تجربه  دوران دانشجویی‌اش به عنوان یک ورزشکار، فیل تولید و فروش کفش‌های ورزشی با کیفیت بهتر را به عنوان موضوع انتخاب کرد. به منظور کاهش هزینه‌ها  کشور ژاپن را برای تولید در نظر گرفت.(در آن زمان تولید در ژاپن به مراتب کم هزینه تر از آمریکا بود.) و پس از تولید، بازاریابی در آمریکا در رقابت با کانورس٫ کدس و دیگر نام‌های معروف تجاری آمریکایی انجام می‌شد.

از این که چه نمره ای به آن تکلیف داده شد اطلاعی ندارم، ولی  حدس می‌زنم نمره خوبی بوده باشد.

فیل بعد از پایان تحصیلات تکمیلی به شرق دور سفر کرد. در ژاپن به دنبال کفش‌هایی که در فروشگاه های دپارتمان دیده بود رفت. او  به خصوص تحت تأثیر مارک تایگر قرار گرفته بود. به سرعت با رییس شرکت تماس گرفت و با او درباره تجربه تلخش در رابطه با کفش‌های آمریکایی صحبت کرد. آن‌ها به منظور بررسی امکان داد و ستد تجاری با هم ملاقات کردند. و بلافاصله بعد از آن فیل امتیاز پخش کفش‌های تایگر در غرب آمریکا را بدست آورد.

فیل در مدتی که منتظر رسیدن نمونه‌ها بود، به عنوان حسابدار مشغول کار شد. همچنین در دانشگاه ایالت پورتلند به تدریس پرداخت. با وجود تجربه ای که از پروژه دوران تحصیل خود بدست آورده بود، فیل به این نتیجه رسید که هنوز درباره کفش‌های ورزشی چیزی نمی‌داند. به همین دلیل، اوقات فراغت خود را صرف شناخت هر چه بیشتر این تجارت کرد.

یک سال بعد، زمانی که نمونه‌ها دریافت شد، او طرح تجاری خود را آماده کرده بود و توانسته بود با رابط‌‌های مهمی در آمریکا آشنا شود. یکی از این رابط‌ها بیل بومن بود، مربی افسانه ای تیم دوی دانشگاه اورگن. فیل امیدوار گرفتن یک تایید از جانب بورمن بود. ولی بورمن کار بهتری برای او انجام داد. او موافقت کرد که شریک فیل شود.

این دو در ۲۵ ژانویه سال ۱۹۶۴ طی یک توافق غیر رسمی شرکت ورزش‌های روبان آبی را تشکیل دادند و هر کدام از آن‌ها به مبلغ ۵۰۰ دلار سرمایه گذاری کردند.

طی ۵ سال بعد، بیل مشغول ارتقا  طراحی کفش‌های خودشان شد و فیل نمونه های وارداتی ژاپنی را در پشت وانت مدل پلی موث والیانت خود به مسابقات دو میدانی، در پسفیک نورت‌وست می‌برد و می‌فروخت. در این فاصله هر دو  نفر کار روزانه خود را حفظ کردند. هیچ کدام از آن‌ها پس انداز و یا حقوقش را در معرض ریسک قرار نداد. آن‌ها کم کم شروع ناچیز خود را به یک تجارت کوچک، با ۴۵ نفر کارمند و فروشی نزدیک به ۱ میلیون کفش در سال تبدیل کردند.

همین موقع بود که نام شرکت را تغییر دادند. ایده اولیه فیل-ـ بعد ششم ـ رد شد. سپس یکی از دوستانشان به نام جف جانسون نامی را پیشنهاد کرد که دریک خواب به او الهام شده بود. نام خدای یونانی پیروزی، خدایی بال‌دار: نایک

آنچه از این داستان می‌آموزیم

موفقیت نایک افسانه‌ای اســت. و گاهی مواقع هنگام بیان این داستان، نویسندگان کسب و کار فیل نایت و بیل بورمن را به عنوان نمونه کارآفرینان ریسک پذیر معرفی می‌کنند.

همانطور که می‌دانید این گفته از واقعیت فاصله دارد. آن‌ها بیشتر افرادی محتاط و حتی در برخی مواقع ترسو بوده‌اند.

من ده‌ها تجارت کارآفرین موفق را یا به تنهایی و یا با مشارکت دیگران شروع کرده و یا برای ایجاد آن مشاوره داده‌ام. دو مورد از این تجارت‌ها شرکت‌هایی بودند که ده‌ها شرکت کوچک‌تر از آن‌ها منشعب شده اســت. بر اساس تجربه شخصی من، مطمئن‌ترین و بی‌خطرترین راه برای ایجاد یک تجارت موفق این نیست که ایده جدیدی را پرورش داده و تمام سرمایه خود را صرف آن کنید. بلکه باید مانند فیل نایت به آهستگی شروع کنید. ابتدا منابع، رابط‌ها و طرح تجاری خود را مشخص کنید و شغل فعلی‌تان را تا زمانی که درآمد حاصل از تجارتتان به حدی برسد که دیگر نیازی به حقوق روزانه نداشته باشید حفظ کنید.

لینک منبع

بازنشر: مفیدستان

این مطلب داستان موفقیت برند نایک در سایت مفیدستان

سامسونگ برترین برند آسیا شد

سامسونگ برترین برند آسیا شد 

سامسونگ برترین برند آسیا شد و اپل در مقام دوم قرار گرفت . بر اساس نتایج یک نظرسنجی که در چندین کشور انجام گرفته، هم اکنون سامسونگ به عنوان شناخته‌ شده‌ترین برند در بین مردم آسیا اعلام شده است.اگر به یک دهه قبل نگاه کنیم، سامسونگ برندی نبود که همه در سراسر جهان آن را خوب بشناسند.

اما بعدها همه چیز به طور چشمگیری تغییر کرد و حالا این کمپانی توانسته حوزه‌های مختلفی را تحت تاثیر خود قرار داده و حتی از شرکت خوش‌نامی مثل سونی پیشی بگیرد. بر اساس گزارشی که به تازگی منتشر شده از این برند بخصوص در آسیا به عنوان شناخته شده‌ترین برند نام برده می‌شود.

آژانس خبری Yonhap News چندی پیش مطلبی منتشر کرده مبنی بر اینکه سامسونگ الکترونیکس به عنوان برند شماره یک آسیا شناخته شده است.

این اتفاق برای پنجمین سال متوالی رخ داده و این شرکت توانسته برای پنجمین مرتبه مقام یاد شده را بدست آورد که به این ترتیب سامسونگ در جایگاه بالاتری نسبت به اپل (رتبه دوم)،سونی (رتبه سوم)، Nestle (رتبه چهارم)، و پاناسونیک (رتبه پنجم) جای گیرد.

ال‌جی نیز در مقام هفتم و گوگل در رتبه ۱۳ این لیست جای گرفته‌اند. اطلاعات این رتبه‌بندی از جانب گزارش کمپین ۱۰۰۰ برند برتر در آسیا و اقیانوسیه بدست آمدهو داده‌های اولیه آن نیز توسط یک شرکت تحقیقات بازار در هنگ‌کنگ، کمپین آسیا و اقیانوسیه و نیز شرکت آمریکایی Nielsen Co بدست آمده است.

این داده‌ها بر اساس نتایج نظرسنجی‌هایی در ۱۳ بازار کلیدی حوزه آسیا و اقیانوسیه بدست آمده است.

در ادامه بخشی از توضیحی که در وب‌سایت کمپین مورد بحث ارائه شده را می‌خوانیم:

داده‌های مورد استفاده برای فهرست‌بندی ۱۰۰۰ برند برتر آسیا از یک نظر‌سنجی آنلاین توسط کمپن آسیا-اقیانوسیه توسعه داده شده و اطلاعات جهانی و نیز اطلاعات ارائه شده از جانب شرکت Nielsen بدست آمده‌اند. این تحقیق در ۱۳ بازار نگرش افراد را مورد بررسی قرار داده است.

این کشورها شامل استرالیا، چین، هنگ‌کنگ، هند، اندونزی، ژاپن، مالزی، فیلیپین، سنگاپور، کره جنوبی، تایوان، تایلند و ویتنام هستند. در این تحقیق از هر کشور ۴۰۰ شرکت کننده حضور داشته‌اند، بجز هند و چین که به ترتیب ۸۰۰ و ۱۲۰۰ نفر در این بررسی شرکت کرده‌اند.

برای اینکه نتایج این بررسی را بتوان به همه مردم تعمیم داد در این نظرسنجی مواردی چون سن، جنسیت، و میزان درآمد ماهانه نیز در نظر گرفته شده‌ است.بنا به اعلام Yonhap، این گزارش مشخص کرده که هم اکنون سامسونگ به عنوان شناخته شده‌ترین برند در آسیا است.

همانند دیگر گزارش‌هایی که بر مبنای داده‌های حاصل از نظرسنجی‌ها منتشر می‌شوند، لازم است یادآور شویم درحالیکه ممکن است نتایج نشان‌دهنده یک روند کلی باشند اما بسیار طبیعی است که در هر نظرسنجی‌ نقص یا عیبی وجود داشته باشد.

به عنوان مثال تعداد نمونه‌هایی که مورد بررسی قرار گرفته‌اند خود یک عامل بسیار موثر در پذیرفتن نتیجه نهایی است.البته این گفته‌ها به معنی اشتباه بودن نتایج گزارش مورد بحث نیست، اما می‌توان به سادگی حدس زد که ممکن است شرکت‌های دیگری همین تحقیق را انجام داده و نتیجه‌ای متفاوت یا حتی مشابه را به دست آورند.

نکته مورد توجه

سایت منبع این گزارش همچنین لیست داده‌هایی مثل درصد هر یک از نواحی شرکت‌کننده در این نظر‌سنجی را منتشر کرده است. درحالیکه برخی از نواحی هنوز در دسترس نیستند، اما اطلاعات مجزای مربوط به کشورهایی مثل چین، هنگ‌کنگ، هند، اندونزی و سنگاپور در حال حاضر در دسترس قرار دارد.

با توجه به تمام این داده‌ها نیز البته سامسونگ به عنوان برترین برند در بین ۱۰۰ برند لیست شده قرار گرفته است.در چنین شرایطی نباید از این نتایج آماری تعجب کرد، با این وجود سامسونگ و حتی برند گلکسی این کمپانی به عنوان برترین برند در بین ۱۰۰ نام تجاری برتر ژاپن قرار ندارد.

نتیجه

این خبر فقط یک موفقیت دیگر برای سامسونگ محسوب می‌شود. اپل در سال گذشته رشد داشته و این یعنی ممکن است محصول بعدی این شرکت باعث ایجاد نتایج جالبی در لیست برترین برندهای جهان شود.نظر شما چیست؟ آیا با این رتبه‌بندی موافق هستید؟ به نظر شما کدام شرکت در این لیست باید در مقام اول جای بگیرد؟