کنار آمدن با لجبازی بچه‌ها

هفته نامه ایران بانو، ضمیمه روزنامه ایران: به هزار و یک راه متوسل شده‌اید اما فرزندتان به هیچ صراطی مستقیم نیست. حرف خودش را می‌زند، کار خودش را می‌کند و به شیوه خودش، خرابکاری‌هایش را ادامه می‌دهد. در این شرایط هیچ بعید نیست که دست به دامن تهدید و خط و نشان کشیدن شوید: «اگر به کارهایت ادامه دهی به پدرت می‌گویم تنبیهت کند»، «اگر زودتر دست و صورتت را نشویی از ناهار خبری نیست»، «اگر از خواهرت عذرخواهی نکنی آن وقت تو را به میهمانی نمی‌برم»… همه این اگر و آن وقت‌ها در ذهن بچه‌ها یک معنای مشخص دارند: جنگ شروع شده! این اعلام جنگ شما که به تهدید آغاز می‌شود بچه‌ها را به لجبازی وادار می‌کند.

لجبازی در کودکان معمولاً از سن یک سالگی آغاز می‌شود و می‌تواند با رفتارهای نادرست اطرافیان در کودک نهادینه شود. اما چرا بچه‌ها لجبازی می‌کنند؟ چون می‌خواهند نظر خودشان را ابراز کرده، جایگاه خود را به بزرگترها نشان دهند و در یک کلام خودشان را نشان دهند. این وضعیت شاید برای بچه‌های یکی دو ساله معنا نداشته باشد اما برای کودکان بزرگتر، صدق می‌کند.

کودکان لجبازی می‌کنند، چون می‌خواهند دیده شوند. وقتی آنها را نمی‌بینید، زورگویی می‌کنید، به پرخاشگری متوسل می‌شوید یا بدون پرسیدن نظر آنها، کار خودتان را می‌کنید، در واقع دارید فرزندتان را به سمت لجبازی بیشتر سوق می‌دهید. کودک نیازمند استقلال داشتن اسـت و گاه برای به دست آوردن این استقلال، لجبازی می‌کند. از سوی دیگر، کودکان گاهی به دلیل خشم‌های ابراز نشده، با نافرمانی یا پافشاری روی یک رفتار، سعی در عصبانی کردن شما دارند. این رفتار هم برچسب لجبازی می‌خورد اما عاملی متفاوت باعث شکل‌گیری آن شده اسـت.

برای آنکه احتمال بروز رفتار پرخاشگرانه در کودکتان کاهش یابد:

سرخود عمل نکنید؛ نظر کودک را بپرسید و به او استقلال عمل بدهید.

از سیستم تشویق استفاده کنید. در ازای رفتار مناسب، به او پاداش دهید و در ازای رفتار اشتباه، پاداش را حذف کنید.

اگر کودک برای رسیدن به مطلوب خود چه درست و چه نادرست شروع به گریه یا داد کشیدن کند به او بی‌توجه باشید تا یاد بگیرد روش رسیدن به خواسته‌هایش لجبازی و داد و قال نیست.

کودک را وادار به عجله و شتاب زدگی نکنید. وقتی به فرزندتان فشار بیاورید، او نمی‌تواند شرایط را تحمل کند و در نهایت با یکدندگی سعی می‌کند با شما به مقابله برخیزد. حواس کودک را پرت کنید. وقتی کودک لجبازی می‌کند، با تغییر دادن مسیر توجه او، جلوی ادامه وضعیت ناخوشایند را بگیرید. خودتان الگوی خوبی باشید. لجبازی نکنید تا فرزندتان لجبازی کردن را نیاموزد. در زندگی همیشه منطقی و با تدبیر عمل کنید؛ به این ترتیب فرزندتان یاد می‌گیرد که در مواجهه با خشم یا شرایط غیردلخواهش چطور باید رفتار کند.

لینک منبع

بازنشر: مفیدستان

این مطلب کنار آمدن با لجبازی بچه‌ها در سایت مفیدستان

حقیقت تلخی بنام طلاق والدین و کنار آمدن با آن

حقیقت تلخی بنام طلاق والدین و کنار آمدن با آن 

در صورت طلاق والدین ضربه بسیار بسیار بزرگی به فرزندان آنها وارد می آید و فرزندان باید شاهد از هم پاشیدن کانون خانواده باشند . برای خیلی‌ها طلاق والدین یک نقطه تحول در زندگی محسوب می‌شود، چه این طلاق سال‌ها پیش اتفاق افتاده باشد یا به‌ تازگی.

این روزها آمار طلاق رو به ازدیاد است، به همین علت این تجربه برای بچه‌های زیادی رخ می‌دهد. اما وقتی برای شما اتفاق بیفتد، ممکن است احساس تنهایی کنید و ندانید که چه اتفاقی در حال روی دادن است. ممکن است سخت به نظر برسد، اما کنار آمدن با آن ممکن است.

چرا والدینم از هم طلاق می‌گیرند؟
والدین به دلایل مختلفی از هم جدا می‌شوند. معمولاً زمانی طلاق اتفاق می‌افتد که زوج احساس کند بخاطر جنگ و جدال‌ها و عصبانیت‌ها دیگر قادر به زندگی کردن کنار هم نیستند یا عشقی که موقع آشنایی به یکدیگر داشتند تغییر کرده است.

طلاق می‌تواند به این دلیل هم باشد که یکی از والدین عاشق فردی دیگر می‌شود و گاهی‌اوقات هم به‌خاطر یک مشکل جدی مثل اعتیاد طلاق رخ می‌دهد.

کاملاً عادی است که نوجوانان احساس کنند که طلاق والدینشان تقصیر آنها بوده است اما این اصلاً درست نیست. بعضی از بچه‌ها خیلی دوست دارند که برای جلوگیری از این اتفاق کاری از دستشان برآید و خیلی‌ها هم افسوس می‌خورند که شاید اگر بیشتر در محیط خانواده همیاری می‌کردند، رفتار بهتری داشتند یا نمرات بهتری در مدرسه می‌گرفتند، این اتفاق روی نمی‌داد.

اما جدایی و طلاق در نتیجه مشکلات پدر و مادر با هم اتفاق می‌افتد و هیچ ارتباطی به فرزندان آنها ندارد. تصمیماتی که بزرگترها می‌گیرند مربوط به خودشان است.

اگر والدین شما در حال طلاق گرفتن هستند، ممکن است احساسات مختلفی را حس کنید. عواطفتان ممکن است مدام تغییر کند. ممکن است احساس عصبانیت، خستگی، ناراحتی و غم کنید. ممکن است از یکی از والدین جانبداری کنید یا یکی دیگر را بخاطر موقعیتی مقصر بدانید.

ممکن است احساس تنهایی، سرخوردگی، ترس، نگرانی و گناه کنید. همچنین ممکن است یبخاطر فشارها و تنش‌هایی که همیشه در خانه وجود داشت، یکدفعه احساس راحتی کنید. این احساسات کاملاً طبیعی هستند و حرف زدن درمورد آنها با یکی از دوستان، اعضای خانواده و یک بزرگتر قابل‌اعتماد واقعاً کمک‌حالتان خواهد بود.

طلاق والدینم چطور زندگی من را تغییر خواهد داد؟
برحسب اینکه چه اتفاقی در خانواده‌تان می‌افتد، لازم است که خودتان را با این تغییرات وفق دهید. این می‌تواند شامل اینها باشد: نقل‌مکان کردن، عوض کردن مدرسه، گذراندن وقت با هر دو والدینتان به صورت جداگانه و کنار آمدن با احساسات ناخوشایند والدینتان نسبت به هم.

والدینتان برای حق حضانت و نگهداری از شما به دادگاه خواهند رفت و شما با یکی از والدینتان زندگی خواهید کرد و گاهی پیش آن یکی می‌روید یا والدینتان به طور مساوی زمان با شما بودن را بین خود تقسیم می‌کنند.

بعضی از نوجوان‌ها محبور می‌شوند مدام بین پدر و مادرشان در آمد و شُد باشند و این مشکلاتی را چه از نظر اجتماعی و چه عملی برایشان پیش می‌آورد.

اما با گذشت زمان می‌توانید برنامه خوبی برای خود بریزید. معمولاً خاتمه یافتن ترتیب حضانت زمان می‌برد. این به شما زمان کافی می‌دهد تا با تغییرات جدید خود را وفق دهید و به خانواده این امکان را می‌دهد که تصمیم بگیرد چه تصمیمی بهتر است.

مسائل مالی والدینتان نیز تغییر خواهد کرد. آن طرفی که در طول ازدواج کار نمی‌کرده است، لازم است برای گذران زندگی خود کار پیدا کند. این مسئله هم فرد را دچار هیجان و هم استرس می‌کند. طلاق هزینه‌هایی نیز در بر دارد، از هزینه وکلاء گرفته تا هزینه جابجایی به یک خانه جدید.

شاید خانواده شما نتوانند همه چیزهایی که قبلاً در اختیار داشتید را برایتان فراهم کنند. این یکی از تغییرات دشواری است که معمولاً با طلاق همراه است. البته تغییرات خوبی هم ممکن است وجود داشته باشد اما اینکه چطور با تغییرات استرس‌زا کنار بیایید به موقعیت، شخصیت شما و شبکه حمایتی‌تان بستگی دارد.

والدین و نوجوانان برای راحت‌تر کردن طلاق چه می‌توانند بکنند
آرامش خود را حفظ کنید. کنار آمدن با طلاق وقتی والدین با هم راه بیایند بسیار راحت‌تر می‌شود. وقتی والدین با هم جنگ و دعوا می‌کنند، همه چیز برای نوجوان دشوارتر می‌شود.

شما تاثیری بر نحوه رفتار والدینتان در طلاق نخواهید داشت اما می‌توانید از آنها خواهش کنید که تمام سعی خود را برای خودداری از بر زبان آوردن کلام تلخ و غیرمحترمانه نسبت به هم به کار گیرند. مهم نیست که والدین تا چه میزان با هم مشکل داشته باشند، باید برای به حداقل رساندن استرس فرزندشان آرامش خود را حفظ کنند.

عادل باشید. اکثر نوجوانان می‌گویند که خیلی مهم است که والدین آنها را مجبور به جانبداری کردن از یک طرف نکنند. باید برای نزدیک‌تر کردن خود به یکی از والدینتان آزادی داشته باشید، بدون اینکه طرف دیگر با حسادت، عصبانیت و خشونت با این مسئله برخورد کند. ناعادلانه است که کسی احساس کند که جانبداری کردن از یکی از والدین بی‌وفایی نسبت به آن دیگری است.

وقتی کنار گذاشتن تلخی و عصبانیت برای والدین دشوار باشد یا اگر بخاطر تغییراتی که طلاق برایشان ایجاد کرده افسرده و ناراحت باشند، می‌توانند از یک مشاور رواشناس کمک بگیرند. این می‌تواند به آنها کمک کند راحت‌تر با درد ناشی از طلاق کنار بیایند و به دنبال شادی دوباره باشند و بار سنگین را از دوش فرزندانشان بردارند.

کودکان و نوجوانان هم می‌توانند از ملاقات با یک مشاور روانشناس فایده ببرند. متخصص به آنها کمک می‌کند بهتر با استرس ناشی از طلاق والدین خود کنار بیایند.

در تماس باشید. رفت و آمد بین دو خانه ممکن است سخت باشد، مخصوصاً اگر والدینتان دور از هم زندگی کنند. فکر خوبی است که با یکی از آنها که دور از شماست مدام در تماس باشید. حتی یک ایمیل زدن ساده می‌تواند نشان دهد که به او فکر می‌کنید و دلتنگش هستید. تلاش برای برقراری تماس وقتی دور هستید باعث می‌شود از حال و روز هم باخبر بمانید.

راه چاره پیدا کنید. احتمالاً دوست خواهید داشت که هر دو نفر آنها، هم پدر و هم مادرتان، در اتفاقات مهم مثل مسابقات، بازی‌ها و مراسم‌های خاص شرکت داشته باشند اما گاهی‌اوقات یکی از آنها از حضور یافتن در شرایطی که آن دیگری نیز هست، احساس خوبی ندارد.

اگر والدینتان بتوانند راهی برای کنار آمدن با چنین شرایطی پیدا کنند خیلی خوب خواهد بود مخصوصاً چون شما به حمایت هر دو آنها نیاز دارید. می‌توانید خودتان راه‌حلی برای این مشکل پیدا کنید و هر دو آنها را از آن باخبر کنید.

درمورد آینده حرف بزنید. نوجوانان زیادی که والدینشان از هم جدا شده‌اند نگران این هستند که برنامه‌هایی که برای آینده‌شان ریخته‌اند برهم بخورد. بعضی از آنها نگران این هستند که هزینه‌های طلاق به این معنی است که پول کمتری برای دانشگاه رفتن یا سایر مخارج آنها خواهد بود.

زمان خوبی پیدا کنید و با والدینتان درمورد این نگرانی‌های خود حرف بزنید. نگران این نباشید که با حرف‌هایتان استرس و فشار بیشتری به آنها وارد کنید. اینکه نگرانی‌هایتان را مطرح کنید خیلی بهتر از آن است که آنها را در دلتان نگه دارید و اجازه دهید که بینتان دشمنی و کینه ایجاد شود.

بیشتر مشکلات راه‌حل دارند و مشاوران می‌توانند به نوجوانان و والدین آنها برای پیدا کردن این راه‌حل‌ها کمک کنند.

توانایی‌هایتان را پیدا کنید. چطور با استرس برخورد می‌کنید؟ آیا عصبانی می‌شوید و آن را سر خواهر و برادرهایتان، دوستانتان و یا خودتان خالی می‌کنید؟ یا از آندسته هستید که همیشه دیگران را به خودتان مقدم می‌دانید؟ آیا همیشه از مشاجره دوری می‌کنید و فقط امیدوارید که مشکلات خودبه‌خود از بین بروند؟

یک اتفاق مهم مثل طلاق افراد را در شرایط سختی قرار می‌دهد اما به آنها کمک می‌کند که پی به توانایی‌های خود ببرند و مهارت‌های سازگاری جدیدی یاد بگیرند. مثلاً اگر یکی از والدینتان به آن دیگری بددهانی کند، چه باید بکنید؟ بعضی‌اوقات ساکت ماندن تا زمانیکه عصبانیت او فروکش کند و بعد صحبت کردن با آرامش درمورد موضوع، راه خوبی است.

باید به آنها بگویید که حق این را دارید که هر دو آنها را دوست داشته باشید و این به رفتاری که آنها با هم دارند ارتباطی ندارد.

اگر برای یافتن توانایی‌هایتان نیاز به کمک دارید—مثلاً کمک خاله یا عمه و یا مشاور مدرسه—حتماً کمک بگیرید. و اگر روبه‌رو شدن با والدینتان برایتان دشوار بود، می‌توانید برایشان نامه بنوسید.

زندگیتان را بکنید. گاهی‌اوقات در طول طلاق، والدین آنقدر درگیر تغییرات خود می‌شوند که انگار زندگی شما متوقف می‌شود. علاوه بر متمرکز بودن روی برنامه‌ها و آرزوهای خودتان، باید مطمئن شوید در فعالیت‌های سابقتان همچنان شرکت داشته باشید.

اگر اوضاع خانه برایتان چندان مساعد نبود، ببینید می‌توانید پیش یکی از دوستان یا اقوامتان بمانید تا اوضاع آرام‌تر شود. مراقب خودتان باشید، خوب غذا بخورید و ورزش کنید—هر دوی اینها استرستان را کم می‌کند.

بگذارید دیگران حمایتتان کنند. درمورد احساسات و واکنش هایتان به طلاق با فردی قابل‌اعتماد حرف بزنید. اگر ناراحت هستید، بگذارید دوستان و اعضای خانواده از شما حمایت کنند. این احساسات معمولاً گذرا هستند.

اگر اینطور نبودند و این احساس افسردگی و ناراحتی مدام با شما بود، یا اگر تمرکز کردن روی فعالیت‌های طبیعی زندگیتان برایتان سخت شده بود، با یک مشاور روانشناس صحبت کنید. والدین، مشاور مدرسه یا یک پزشک می‌توانند به شما برای پیدا کردن یک متخصص مشاور خوب کمک کنند.

به دنبال نقاط مثبت باشید. این دوران بالا و پایین‌های زیادی دارد اما نوجوانان می‌توانند با موفقیت با طلاق والدینشان و تغییراتی که ایجاد می‌کند کنار بیایند. حتی ممکن است نقاط مثبت زیادی هم در آن پیدا کنید. نوجوانان زیادی متوجه می‌شوند که والدینشان بعداز طلاق خوشبخت‌تر و شادتر از گذشته می‌شوند و راه‌های بهترین برای کنار آمدن و برقراری رابطه با والدینشان پیدا می‌کنند.

بعضی نوجوانان وقتی خواهر را برادر کوچکترشان نیاز به محبتو حمایت آنها دارد، عشق‌ورزیدن و محبت کردن را یاد می‌گیرند.

خواهر و برادرهایی که سن و سال نزدیک به هم دارند به هم نزدیک‌تر می‌شوند و با کمک هم با مشکلات ناشی از طلاق والدینشان کنار می‌آیند. کنار آمدن با طلاق کمک می‌کند قوی‌تر و بالغ‌تر شوید. بعضی‌ها مسولیت‌پذیرتر می‌شوند، مشکلات را بهتر حل می‌کنند، شنونده‌های بهتری می شوند و دوستان بهتری برای دیگران خواهند بود.

خیلی‌ها عقیده دارند که بعد از طلاق والدینشان مهارت‌های زیادی را برای زندگی کردن یاد گرفته‌اند که قبلاً هیچ از آن نمی‌دانستند.

فیلم‌های زیادی درمورد طلاق و نامادری و ناپدری ساخته شده است—که بعضی از آنها پایان خوش و بعضی پایان غم‌انگیز دارند. زندگی واقعی هم همینطور است. اما بیشتر نوجوانانی که والدینشان از هم جدا می‌شوند، یاد می‌گیرند که می‌توانند از پس مشکلات راه با موفقیت برآیند.

با گذشت زمان، اجازه دادن به دیگران برای حمایت از آنها و متمرکز شدن روی نقاط مثبت زندگی می‌توانید مشکلات را کمتر کنید.

مردان چشم چران و کنار آمدن با آنها

مردان چشم چران و کنار آمدن با آنها 

مردان چشم چران در همه جا هستند و با چشمانی ریز بین مشغول دید زدن هستند و این یک ناهنجاری اجتماعی است . مردها به بقیه زن‌ها نگاه می‌کنند و این کاملاً طبیعی است. ولی خیلی از خانم‌ها وقتی می‌بینند که عشق زندگی‌شان چشمش را به دختری جوان‌تر از خودشان که لباسی تنگ تن نموده و کلی آرایش کرده است دوخته، ناراحت و حتی عصبانی می‌شوند.

برای شما پیش آمده است؟ اگر دوست دارید بدانید در چنین موقعیت‌هایی چطور باید رفتار کنید، این پنج نکته را بخوانید:

۱. آن وضعیت را همانطور که هست ببینید.

یکی از اصلی‌ترین دلایل ناراحتی خانم‌ها وقتی طرفشان چشم‌ چرانی می‌کند، احساس عدم امنیت است و واقعاً به طور بی‌هدفی انرژی‌تان را تلف می‌کند.

مطمئناً زمان‌هایی بوده که از این کار همسرتان خونتان به جوش آمده ولی واقعیت بیولوژیک این وضعیت می‌گوید این کار او هیچ معنا و مفهومی ندارد. این فقط یک میل گذرا است که در ذهن مرد اتفاق می‌افتد و اصلاً به این معنی نیست که او با آن غریبه وارد رابطه نزدیک خواهد شد.

۲. حسادت اصلاً زیبا نیست.

در چشم‌چرانی کردن بعضی از مردها واردتر از بقیه هستند. ولی در هر حال اکثر آنها این کار را می‌کنند. مسئله اینجاست که شما باید از درون احساس ارزشمندی کنید و اجازه ندهید غول حسادت از قفس خود آزاد شود. با مقایسه کردن خودتان با زنان دیگر فقط باعث می‌شوید اعتمادبه‌نفستان روز به روز کمتر و کمتر شود.

۳. ترستان را به اعتماد تبدیل کنید.

فقط به خاطر داشته باشید که در چنین موقعیتی به هیچ عنوان زمان آن نیست که ذات رابطه‌تان را زیر سوال ببرید یا درمورد جذابیت خودتان از او سوال کنید. ترس همیشه ترس بیشتری ایجاد می‌کند و به همین دلیل مطمئن شوید که در مورد این مسائل وقتی در شرایط آرام و به دور از ناراحتی و عصبانیت هستید با طرفتان صحبت کنید.

از اینها گذشته، همه چیز به اعتمادبه‌نفس شما بستگی دارد، اگر از خودتان راضی باشید، نباید نگاه کردن طرفتان به زن‌های دیگر باعث ناراحتی‌تان شود.

۴. از همسرتان بخواهید آن انرژی جنسی را به سمت شما معطوف کند.

ممکن است در مورد این موضوع با همسرتان صحبت کرده باشید و در کمال ناباوری شنیده باشید که بله زنان دیگر هم برای او جذاب هستند! به جای اینکه از او بخواهید تمام جزییات آن را برایتان تعریف کند، به او بگویید که خوشحال هستید در میان تمام این زن‌ها، همه آن انرژی جنسی در حریم خصوصی رابطه‌تان به شما تعلق دارد.

۵. به خودتان اجازه درخشیدن دهید.

ممکن است تا امروز تصور کرده باشید که فردی بی ارزش هستید و سر مسائل بسیار پیش‌پا افتاده و بیخود خودتان را ناراحت کنید. ولی از همین امروز انتخاب کنید از زیبایی و جذابیت خودتان لذت ببرید و بدانید که با اعتماد به خودتان می‌توانید در هر موقعیتی احساس امنیت کنید.

رمز موفقیت این است که خودتان را از ترس ناشی از رقابت کاذب دور کرده و اجازه دهید زیبایی‌ زنانه‌تان بدرخشد!