بدخطی پزشکان ایران عامل خطاهای پزشکی

بدخطی پزشکان ایران عامل خطاهای پزشکی 

پزشکان ایران به بد خط بودن معروف هستند اما مردم همه میگویند که پزشکان خط خودشان را میتوانند بخوانند.اما واقعیت چیز دیگری است. بد خط بودن پزشکان مسئله‌ای بین‌المللی است و طبق آماری که انجمن پزشکی آمریکا منتشر کرده است سالانه 7000 نفر به علت بد خط بودن نسخه‌ها و این‌گونه اشتباهات جان خود را از دست می‌دهند.

برای بد خط بودن پزشک‌ها دلایل بسیاری ارائه می‌شود از تلاش برای حفظ اسرار بیمار تا تمرکز پزشک‌ها در هنگام تشخیص و نوشتن داروی مناسب که موجب می‌شود کمترین توجه را به رسم‌الخط داشته باشند.

اما بخش سخت کار به گردن داروخانه است که باید دارو را به درستی بخواند و در اصطلاح نسخه را به درستی بپیچد. از نظر قانونی هم داروخانه در این زمینه مسئول است و در صورت اشتباه باید پاسخگو باشد.

تندنویسی عامل بد خطی پزشکان
حسن توفیقی، استاد پزشک قانونی دانشگاه تهران به گزارش سلامت نیوز در برخی از مواقع پزشک برای بیماری که مبتلا به بیماری گوارشی است دایجستیو (Digestive) تجویز می‌کند، اگر این دارو بد خط نوشته شود ممکن است با دیگوکسین (digoxin) اشتباه شود که یک دارو برای قلب است.

معمولاً مصرف دایجستیو می‌تواند روزی دو تا سه بار در روز باشد، درحالی‌که دیگوکسین را معمولاً حداکثر یک عدد آن هم پنج روز در هفته تجویز می‌کنند. اگر پزشکی این دارو را اشتباه نوشت و داروخانه هم دقت نکرد و از بیمار خود نپرسید که آیا مشکل قلبی دارد یا گوارشی، ممکن است به‌جای دایجستیو به او قرص دیگوکسین بدهد و برای مثال بگویید روزی دو عدد از قرص را بخورد.

اگر کسی روزانه دو عدد قرص دیگوکسین بخورد آن هم در شرایطی که بیماری قلبی هم ندارد و تنها مشکل گوارشی دارد، قطعاً پس از گذشت چند روز دچار عوارض شدید قلبی شده و حتی ممکن است فوت کند. من به خاطر ندارم که کسی به‌این‌علت فوت کرده باشد اما نسخه‌هایی را دیده‌ام که در آنها این اشتباه به وجود آمده است.

داروها حتماً باید توسط دکتر داروساز چک شود و اگر شک کرد باید نوع بیماری از بیمار پرسیده شود و اگر به نتیجه نرسید با پزشکی که دارو را تجویز کرده است، صحبت کند و در غیر این صورت می‌تواند از پیچیدن نسخه خودداری کند. علت اصلی این خطاها نیز تندنویسی پزشکان است.

اینکه کلمات را به‌طور کامل نمی‌نویسند و همین مسئله موجب می‌شود در داروخانه نتوانند نام دارو را به‌درستی بخوانند. قطعاً پزشکان عمدی در بد خط نوشتن ندارند. این مسئله جزو خطاهای پزشکی محسوب می‌شود و اگر بیمار به دلیل اشتباهی که صورت گرفته، متضرر شود می‌تواند شکایت کند و پزشک و داروساز هر دو محکوم‌شده و قابل‌تعقیب هستند.

سه حرف اول دارو واضح نوشته شود
هادی اخوت پور، داروساز موردی وجود داشت که در نسخه مزالازین (Mesalazine) بود اما بسیار شبیه به آموکسی‌سیلین (Amoxicillin) نوشته‌شده بود. ما همواره می‌گوییم که در نسخه حداقل سه حرف اول باید واضح و با حروف بزرگ نوشته شود. در آن نسخه این مسئله رعایت نشده بود.

مسئله دیگری که در نسخه‌نویسی رعایت نمی‌شود حروفی است که ارتفاع دارند. مانند A یا I در نسخه خوانی به ما کمک چندانی نمی‌کند. D،L،S و…و حروفی که به سمت بالا یا پایین ارتفاع دارند باید در نسخه‌نویسی به‌درستی نوشته شوند. اما بهترین روش همان الکترونیکی کردن نسخه است.

البته باید پیش‌بینی حریم خصوصی و امنیتی بیمار نیز در نسخه الکترونیکی رعایت و مورد توجه قرار بگیرد. در حال حاضر حداقل کاری که می‌توان انجام داد این است که دوز دارو را حتماً بنویسند، حرف اول دارو حتماً بزرگ و سه حرف اول دارو حتماً واضح باشد و حروفی که به سمت بالا یا پایین ارتفاع دارند حتماً نوشته شود.

بسیاری را دیده‌ام که نام دارو را تا آخر نمی‌نویسند در حالی که اسامی تجاری زیاد شده است و ممکن است به نظر پزشک برسد برای مثال وقتی نوشته meto منظور او متوکلوپرامید (Metoclopramide) است درحالی‌که داروهای بسیاری وجود دارد که با همین حروف شروع می‌شود.

خطا در خواندن نسخه بیمار را به کما برد
سپیده الیاسی، استادیار گروه داروسازی بالینی دانشکده داروسازی مشهد من زمانی که در دوران دانشجویی در داروخانه کار می‌کردم نسخه‌ای رسیده بود که پزشک دانازول (Danazol) نوشته بود که یک داروی هورمونی است. داروخانه به‌اشتباه به بیمار دائونیل (Daonil) داده بودند که نام تجاری گلی‌ین‌کلامید (Glibenclamide) است.

گلی‌ین‌کلامید دارویی است که به بیمار دیابتی می‌دهند و این دارو در فردی که مبتلا به دیابت نباشد می‌تواند افت قند خون بدهد. بیمار هم پیرمردی حدود 80 ساله بوده و مبتلا به دیابت هم نبود. بیمار داروی اشتباه را مصرف کرده بود و بر اثر افت قند خون به کما رفت و یکی دو هفته در بیمارستان بستری بود.

بعدازاینکه بیمار بهبود پیدا کرد به داروخانه آمدند و اطلاع دادند که چنین مشکلی به وجود آمده است. البته چنین اشتباهاتی بیشتر در مورد داروهایی رخ می‌دهد که نام آنها به یکدیگر شبیه است مانند لوراتادین (Loratadine) و رانیتیدین (Ranitidine) که من چنین موردی را نیز دیده‌ام.

رانیتیدین دارویی گوارشی بوده و اسید معده را کاهش می‌دهد، در حالی که لوراتادین آنتی هیستامین است و به بیماری داده می‌شود که دچار آلرژی است و این دو دارو کاربردی کاملاً متفاوت دارند. البته گاهی بیمار خود متوجه اشتباه می‌شود چون این دو دارو پرمصرف هستند و بیماران این داروها را به خوبی می‌شناسند.

باید از پزشکان بخواهیم خوش‌خط باشند
حسن عارفی، متخصص قلب و نخستین رئیس دانشکده پزشکی دانشگاه تهران این نحوه برخورد با مسئله که بگوییم پزشک‌ها بدخط هستند و مشکل به وجود آمده و کار به دادگاه رسیده است، رویکرد مناسبی نیست. من به یاد دارم کتابی می‌خواندم که در آن نوشته‌شده بود در پارک‌ها می‌نویسند از پیاده رو راه بروید تا سبزه‌ها سالم بمانند.

یکی هم می‌نویسد راه رفتن روی سبزه‌ها ممنوع است. کدام یک بهتر است؟ باید با پزشک‌ها هم در این زمینه بهتر برخورد شود. اینکه بگوییم آمارها نشان می‌دهد دستخط بد پزشک‌ها تعداد زیادی از مردم را می‌کشد تنها منجر به بی‌اعتمادی مردم به پزشک‌ها می‌شود.

باید از پزشک‌ها خواسته شود برای اینکه بیمار نتیجه بهتری بگیرد، برای اینکه داروخانه اشتباه نکند و برای اینکه بیمار هم بتواند نسخه را بخواند نسخه‌های خود را با خط خوب بنویسند. من هم همین کار را انجام می‌دهم. من حتی داروها را برای اینکه اشتباهی رخ ندهد با حروف بزرگ می‌نویسم و یک دانش‌آموز دبیرستانی هم می‌تواند نسخه مرا بخواند.

باید از پزشک‌ها خواسته شود که به خط خوب بنویسند تا بیماران سالم بمانند. اینکه ماجراهای بدی را که اتفاق افتاده تعریف کنیم و به آن بخندیم اما درنهایت موجب بدبینی در مردم شود، چه نتیجه‌ای دارد؟ برای مثال وقتی آمار داده می‌شود که ممکن است دو درصد نسخه‌ها اشتباه باشد، بیمار مدام این ترس را با خود دارد که مبادا نسخه او هم جزو همان دو درصد باشد.

نام داروهایی راکه مشابه دارد به فارسی می‌نویسم
علی‌اکبر سلطان‌زاده، متخصص مغز و اعصاب و استاد دانشگاه تهران برخی از داروها هستند که وقتی نوشته می‌شود داروخانه را بسیار به اشتباه می‌اندازد.

برای مثال دارویی به نام کلرپرومازین(Chlorpromazine) و داروی دیگری به نام کلرپروپامید (Chlorpropamide) و داروی دیگری هم به نام کاربامازپین (Carbamazepine) وجود دارد. هر سه این داروها شبیه هم نوشته می‌شوند و چون پزشک‌ها عادت دارند حروف آخر را نمی‌نویسند می‌تواند موجب اشتباه شود.

حالا تصور کنید که کلرپرومازین دارویی است برای افراد روانی که بسیار خواب‌آور است، کاربامازپین دارویی ضد صرع است. من یکبار برای یک بیمار کاربامازپین نوشته بودم داروخانه به او کلرپرومازین داده بود. کاربامازپین اگر در روز یک الی دو بار مصرف شود مشکلی ایجاد نمی‌کند اما بیمار که کلرپرومازین مصرف کرده بود به اغما رفته بود.

خانواده او هم به مطب آمدند و حتی من را کتک زدند بعد که نسخه را دیدم متوجه اشتباه داروخانه شدم. یک بار دیگر هم به یاد دارم زمانی که انترن بودم دارویی ضد قند بود که راستینول نام داشت. بیماری هم بود که رونال مصرف می‌کرد. داروخانه به جای رونال به بیمار راستینول داده بود.

راستینول قند را به شدت پایین می‌آورد درحالی‌که رونال نوعی آسپرین است. این خانم که 70 سال هم داشت به اغما رفت. ابتدا متوجه نشدند اما بعد از چکاب متوجه شدند قند خون بیمار 20 است. البته خوشبختانه بیمار فوت نکرد. من هرگاه که نسخه می‌نویسم و می‌بینم که احتمال تشابه با نام داروی دیگری هم وجود دارد، فارسی آن را هم می‌نویسم.

دارویی به نام کاردیول هم وجود دارد که تقویتی است اما گاه داروخانه‌ها به جای آن کارودیلول می‌دهد که داروی قلبی است اینها مواردی است که باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد اما برای برخی از پزشک‌های بدخط هم باید کلاس گذاشته شود.

نسخه زمانی نامه‌ای پر رمز و راز بود
پیمان دانشگر، داروساز در زمان‌های قدیم نسخه نامه پر رمز و رازی بین پزشک و داروساز بود و بنا نبود بیمار از آن سر درآورد و گاه با اعداد لاتین و بدخط نوشته می‌شد و در واقع رمزگذاری می‌شد. در آن زمان آخرین چک کننده داروساز بود اما یک زمانی به بعد گفته می‌شد آخرین فردی که نسخه را چک می‌کند باید خود بیمار باشد.

من به یاد دارم فردی که مشکل پرکاری تیروئید داشت و متی‌مازول (Methimazole) برای او تجویزشده بود و داروخانه به‌جای آن به او مترونیدازول (Metronidazole) که نوعی آنتی بیوتیک داده بود. بیمار یک ماه تمام به‌اشتباه مترونیدازول مصرف کرده بود و مشکل پرکاری تیروئید هم سر جای خودش باقی بود.

بیمار وقتی به داروخانه آمد تا دارویش را تکرار کند، من در جریان مکالمه‌ای که با او داشتم گفت که یک ماه است که این دارو را مصرف می‌کند. من پرسیدم چه عفونتی است که یک ماه است آنتی بیوتیک مصرف می‌کنید و نباید این دارو را تکرار کنید بلکه باید باز هم به پزشک مراجعه کنید تا بدانید چرا عفونت به دارو مقاوم شده است.

اما بیمار گفت اصلاً عفونت نداشته است. وقتی نسخه را دیدم متوجه اشتباه شدم و به یاد دارم به شوخی به او گفتم هر عفونتی هم که داشتید تا حالا پاک شده‌اید. البته بسیار ناراحت شد و قصد شکایت داشت اما در نهایت منصرف شد.

درباره تمدن مفرغی ایران بیشتر بدانیم

درباره تمدن مفرغی ایران بیشتر بدانیم 

دانستن درباره تمدن های قدیمی و اجدادمان لازم و جالب است تا بدانیم گذشتگان ما چه کسانی بوده اند و چه کارهایی کرده اند. پیش از ورود هیات باستان‌شناسی «هلمز» به محوطه «سرخ دُم» لرستان، کمتر کسی تصور می‌کرد که اجداد سوارکاران و جنگاوران کناره‌ی زاگرس هنرمندانی تا به این حد چیره‌دست و قهار بوده باشند.

اما وقتی در سال 1317 خورشیدی پای نخستین هیأت باستان‌شناس به کوه‌ها، دره‌ها و دشت‌های سرسبز زاگرس شمالی باز شد. دنیای شگفت‌انگیز تندیس‌های مفرغینی کشف شد که نشان می‌داد دلاوران لرستان در مقابل دشمنان‌شان علاوه بر سینه‌ای ستبر، گنجینه‌های غرورآفرینی هم در چنته دارند.

مصنوعات ظریف مفرغین یکی پس از دیگری از دل خاک حاصلخیز منطقه بیرون آمدند و کم‌کم چهره شناخته شده اقوام باستانی شمال زاگرس تغییر کرد. تولیدات مفرغین این منطقه که عموماً زاده‌ی هزاره دوم و اول پیش از میلاد مسیح هستند، علاوه بر نمایش مهارت و زبردستی سازندگانشان، دنیای انسان آن روزگار را به تصویر می‌کشند. دنیایی پر از موجودات خیالی با توانی فوق بشری که جهانی رویایی را رقم می‌زدند.

این مفرغ‌های ظریف و پرکار که امروزه به نام «مفرغ‌های لرستان» شناخته می‌شود، خیال‌انگیزترین و هنرمندانه‌ترین اشیاء مفرغینی هستند که تا امروز به دست بشر ساخته و پرداخته شده‌اند. مجسمه‌های ریز نقشی که کاربردشان چندان روشن نیست.

ادوات جنگی که اصلاً قرار نبوده خونی بر زمین بریزند. ساغرها و جام‌هایی که فقط به کار برگزاری آداب و رسوم مذهبی می‌آمدند و سنجاق‌های بزرگی که بیشتر نذر و نیازی را نمایندگانی می‌کردند.

همه این‌ها به علاوه تیردان‌هایی که در دستان زمخت و تنومند دلاوران ایرانی معنا پیدا می‌کردند و لگام‌هایی که زیرسر مردگان قرار می‌گرفتند. مجموعه‌ای از هنرمندانه‌ترین تولیدات فلزی هزاره‌های دوم و اول پیش از میلاد مسیح هستند. موجودات ظریف، سیاه و یشمی رنگ مفرغی سال‌هاست ناظران‌شان را متحیر می‌کنند و سازندگان‌شان را سربلند.

مینیاتورهای مفرغی
بز، یکی از نخستین حیواناتی بود که به دست انسان اهلی شد. بز کوهی همان‌طور که نقش مهمی در زندگی شبانان ساکن زاگرس غربی داشت، سهم چشمگیری هم در دست ساخته‌های این مردمان به عهده‌ گرفته است. بز کوهی در هنر ایران زمین نماد زایش، رویش و فراوانی است و بخاطر چابکی‌اش نماد تلاش برای یافتن حقیقت است.

مجسمه‌های مینیاتوری لرستان که قامت 3 – 4 سانتیمتری دارند بیشتر به قصد آویزان کردن از اسب، کمربند و یا لباس کودکان ساخته می‌شدند. نقش و نگارهای این بزکوهی چنان ظریف و پرکار است و تناسباتش آن چنان به جاست که حتی اگر چند ده برابر هم بزرگ شود، هم‌چنان خوش نقش و ظریف می‌ماند.مفرغ‌های تاریخی لرستان، نمونه‌ای از هنر دست ایرانیان باستان است

تبرهایی در نقش عصا
تبرهای مفرغی هم در پیکار و هم برای شکستن هیزم به کار ساکنان باستانی لرستان می‌آمدند اما چنین کارهایی معمولاً کار تبرهای دوسرفلزی بود. نقش و نگارهای این سرتبر کار را برای یک هیزم شکن یا یک جنگجو سخت می‌کند.

این سرتبرها که وزن زیادی دارند، معمولاً در مراسم مذهبی به عنوان عصا از آنها استفاده می‌شده است. مرد کلاه به سر مفرغی روی تیغه که ماهی بزرگ لیز و لغزنده را دو دستی چسبیده است. احتمالاً «ائا» خدای بزرگ عقل و خرد است که از سرزمین‌های بین النهرین خود را تا کوهستان‌های زاگرس رسانده است و بر این تیغه‌ی مفرغی ظهور کرده است.مفرغ‌های ظریف و پرکار لرستان

سرتبرهای تکرارنشدنی
سرتبرهای مفرغین لرستان با وجود تعداد بسیارشان، منحصر به فرد و تکرار نشدنی هستند. فلزکاران لرستان با پایان‌کار ریخته‌گری، قالب‌های سنگی و گلی را می شکستند تا سر تبرهایشان یک اثر یگانه و بی‌نظیر بمانند و ارزش‌شان چندین و چند برابر شود. تعداد بی‌شمار مفرغ‌های گران قیمت لرستان، نشان از ثروت مردمان این سرزمین دارد.

فراوانی این آثار که بیشتر در مراسم و آئین‌های مذهبی از آنها استفاده می‌شد. حکایت از جامعه به شدت مقید و مذهبی ساکن این منطقه دارد.سرتبرهای مفرغین لرستان

مورد نادر
کمتر شی مفرغینی از کوهستان‌های غرب زاگرس به دست آمده، که نقوش آئینی، تزئینی و تشریفاتی نداشته باشد.

یکی از این موارد نادر همین موبند عاری از تزئینات است که ظاهراً فقط برای دسته کردن گیسوان صاحبش ساخته شده و بس، ظروف ساده، دکمه و ابزارآلات از دیگر نمونه‌های اشیاء کاربردی مفرغین بودند که با سرآمدن عمرشان دوباره راهی کوره‌های ذوب می‌شدند تا اثر جدیدی خلق شود.مفرغ‌های گران قیمت لرستان

نبرد همیشگی
نبرد پهلوان ایرانی و شیرهای شرزه‌ای که به زور بازوی او گرفتار شده‌اند، موضوع مورد علاقه مفرغ‌کاران لرستان است چرا که داستان آن را بر روی سر سنجاق‌های نذری، لگام اسب، تیردان و در سر علم‌ها بارها تکرار کرده و ظاهراً این داستان به این راحتی فکر و خیال آنها را رها نخواهند کرد.

روایت این نبرد، به این زودی‌ها از هنر ایرانی بیرون نخواهد رفت و در حجاری‌های هخامنشی دوباره سروکله‌اش پیدا خواهد شد.لگام‌های تشریفاتی

باستان‌شناسان این لگام‌های مفرغین را معمولاً از زیر کاسه سر اجساد مردمان زاگرس نشین برداشته‌اند و به موزه‌ها آورده‌اند.

به همین مناسبت است که لرها به این ابزار «زیرسری» می‌گویند. داستان نگاره‌های این لگام در هنر ایران، داستان آشنایی است. پهلوان افسانه‌ای زورمندی که به زوربازویش دو شیر مفرغین را مهار کرده است. بارها در هنر عیلام و آشور ظاهر شده است.

از آنجا که بر تن لگام‌های مفرغینی که از گورهای لرستان به دست آمده است کمتر خط‌و خشی دیده شده است، می‌توان نتیجه گرفت که از این دهنه‌ها در مراسم رسمی استفاده می‌شده است و بیشتر جنبه تشریفاتی داشته تا کاربردی.مفرغ های لرستان

نشان لیاقت
شیرهای نحیف ایستاده بر روی دوپا، زوجی هستند که برای نصب بر سر بیرق ساخته شده‌اند. فلزکاران لرستان از چنین ترکیبی برای جاشمعی‌های آئینی هم بهره برده‌اند. شیر که نشان پادشاهی ایران است حضوری مستمر و همیشگی در هنر دوران باستان ایران زمین دارد.

شیر در هنر زاگرس‌نشینان هم بسیار دیده شده است، چه در این سر بیرق مفرغی و چه بر سر گور بزرگان‌ لر و در هیبتی سنگی، شیر برای لرها نماد دلاوری، شجاعت و لیاقت است.نشانی در انگشت

باستان شناسان و حفاران غیرمجاز با زیرورو کردن قبور زنان منطقه زاگرس شمالی زیورآلات مفرغین بسیاری به دست آورده‌اند. دستبند، گردنبند، سنجاق سر، پیشانی‌بند، دکمه، گوشواره و البته انگشترهای مفرغین منقوش، از جمله زیورآلاتی بوده است که زنان منطقه از آنها استفاده کرده‌اند. انگشترهای مفرغی با نقوش برجسته البته به جز پر کردن انگشت‌ها، نقش مهر و نشان را هم بازی کرده‌اند.انگشترهای مفرغی با نقوش برجسته

شمش‌های مفرغین
حلقه‌های ناتمام مفرغین بنا بر اندازه‌شان می‌توانند مچ‌بند، بازوبند یا پابند باشند. این حلقه‌ها جدا از نقش تزئینی‌شان در واقع نوعی طلسم هستند برای دفع ارواح شرور، دو سر این حلقه‌ها گاهی به سادگی رها می‌شود و گاه مانند این حلقه به سر دو حیوان ختم می‌شد.

تعداد این حلقه‌های مفرغین، چنان زیاد است که بعید به نظر می‌رسد فقط به عنوان دستبند یا پابند مورد استفاده قرار می‌گرفته‌اند. بعضی از این حلقه‌ها که پهن‌تر و سنگین تر از دیگر نمونه‌ها هستند. احتمالاً شمش‌هایی بوده‌اند که به جای مسکوکات در مبادلات تجاری دست به دست می‌شدند.وسواس یک فلزکار

قلم و چکش فلزکار باستانی بر تمام گردی این سرسنجاق نذری لغزیده تا هیچ فضایی خالی از نقش نماند. بخش‌های برجسته‌تر سرسنجاق‌ها، از جمله صورت میانی این سرسنجاق، با ریخته‌گری ایجاد شده‌اند. سپس هنرمند مفرغ‌کار قلم و چکش دست گرفته است و نقش‌های ریزتر و جزئیات و اجرای نگاره‌ها را با وسواس، بر تن سرسنجاق مفرغی خراشیده است.

شیر دال‌هایی که در کمال صلابت و با تمام جزئیات بر صفحه مدور این سنجاق نقش شده‌اند. از امپراتوری عیلام آمده‌اند و در تمام فلات ایران تکثیر و ماندگار شده‌اند.نقوش تزیینی مفرغ لرستان

سنجاق‌های نذری
سنجاق‌های پرنقش‌ونگار لرستان از میان جزر معابد این منطقه بیرون کشیده شده‌اند. این سنجاق نذری که پیش از هر چیزی مهارت و چیره‌دستی سازنده‌اش را نمایش می‌دهد، در میان دیوارهای معبد «سرخ دُم» گذاشته شده بود تا پیش‌کشی باشد به ایزدی که قرار بود حاجتی را روا کند.

اینکه آن ایزد از پس برآوردن حاجت برآمده یا نه، مشخص نیست اما سازنده این سنجاق تمام ذوق و همت خود را برای ساختن سنجاق نذری به کار برده است. هنرمندان فلزکار ساکن زاگرس شمالی در ابتدای هزاره اول پیش از میلاد به سختی مشغول ساخت چنین سنجاق‌های نذری بودند.سنجاق‌های پرنقش‌ونگار لرستان

جنگ‌افزارهایی برای نجنگیدن
مطمئناً نخستین انتظاری که ساکنان باستانی لرستان، از فلزکاران هم‌عصرشان داشتند. ساخت جنگ‌افزارها و ابزار و ادواتی بود که در زندگی روزمره به کارشان بیاید. اما فلزکار گمنام زاگرسی، قطعاً این سرگرز منقوش مفرغین را برای استفاده در یک پیکار تن به تن نساخته است.

ممکن است سرگرزی چنین ظریف که به یک اثر هنری تمام عیار می‌ماند، به پاس دلاوری‌های سرداری سلحشور به او هدیه داده شده باشد و یا در دستان یک روحانی، نقش یکی از ابزار اجرای یک آئین مذهبی را بازی کرده باشند.سرسنجاق مهاجر

زنان ساکن زاگرس شمالی برای سنجاق کردن لباس‌هایشان از چنین میله‌های مفرغین نوک‌تیزی استفاده می‌کردند. این میله‌ها معمولاً به بالا تنه یک بز کوهی یا یک گربه‌سان منتهی می‌شد و نشستن یک مرغابی بر انتهای این سنجاق خیلی اتفاق معمولی نبود.

مرغابی پرنده‌ای است که کمتر در هنر ایران باستان دیده شده است و لابد از منطقه‌ای در همسایگی زاگرس شمالی به این ناحیه مهاجرت کرده است. با ابداع سنجاق قفلی در غرب زاگرس، ساخت سنجاق‌های میله‌ای مفرغین متوقف شد.سنجاق‌های میله‌ای مفرغین

خودروی اسپرت تسلا S در راه بازار ایران

خودروی اسپرت تسلا S در راه بازار ایران

اخیرا شایعاتی در مورد ورود خودروی اسپرت تسلا S به بازار خودروی ایران شنیده می شود که این خودرو جزء سریعترین سوپر اسپرت های با انرژی الکتریکی می باشد. باید منتظر بود و دید که زمان ورود این خودروی با سوخت پاک به کشور ایران کی خواهد بود.

در حالی که تسلا مدل 3 سرخط خبرها را در هفته‌های اخیر اشغال کرده است، این شرکت خودروسازی مدل‌های قبلی خود را هم فراموش نکرده. در روزهای گذشته شایعات زیادی درباره این خودرو به گوش می‌رسید؛

شایعاتی که بیان می‌کردند شرکت سازنده قرار است به طراحی‌مجدد و روزآمدسازی این خودرو دست بزند. حال شرکت تسلا، این شرکت سازنده خودروهای الکتریکی لوکس، رسما تایید کرده قرار است یکی از مدل‌های قدیمی‌تر خود یعنی تسلا مدل S را مجددا طراحی کند. تسلا قرار است چراغ‌ها و نمای جلویی را در کنار چند مورد دیگر از این خودرو روزآمد کند.

همچنین کارخانه سازنده این خودرو عنوان کرده که قرار است سیستم تصفیه هوای درونی تسلا مدل S به روز شود. سیستمی که به ادعای این شرکت نسبت به فیلتر هوای هر نوع خودروی دیگر 100 برابر کارآمدتر است.

همچنین باتری این خودرو تغییر کرده و به جای باتری 40 آمپری از باتری قدرتمندتر 48 آمپری در آن استفاده شده. این باتری در عین حال نسبت به مدل قدیمی سریع‌تر هم شارژ می‌شود.

تسلا مدل S جدید با دو طراحی داخلی متفاوت به بازار عرضه خواهد شد. مدلی که طراحی داخلی آن رنگ چوب است و مدلی دیگر که در رنگ طراحی داخلی آن از رنگ چوب تیره استفاده شده.