هشدار درمورد رانندگی با سرعت بیش از 80 کیلومتر

هشدار درمورد رانندگی با سرعت بیش از 80 کیلومتر 

رانندگی با سرعت بالا بسیار خطرناک است و درصورت بروز کوچکترین مشکل در داخل خودرو یا محیط بیرون راننده نمیتواند کنتل لازم راداشته باشد . وقتی اتومبیلی با سرعت 80 کیلومتر در ساعت به مانعی برخورد می‌کند:

در 2 صدم ثانیه: سپر در هم می‌شکند و اتومبیل فشاری مطابق با 30 برابر وزن خود را تحمل میکند.

در 4 صدم ثانیه: راننده و سرنشینان هر کدام با فشاری برابر با 2 تن به جلو پرتاب می‌شوند.

در 5 صدم ثانیه: بدن راننده با همان نیروی 2 تنی با فرمان اتومبیل برخورد می‌کند.

در 7 صدم ثانیه: سرنشین جلوئی به داشبورد می خورد.

در 9 صدم ثانیه: سر سرنشینان به شیشه اتومبیل برخورد می‌کند.

در یک دهم ثانیه: سرنشینان عقب نیز به سرنشینان جلو می‌پیوندند!

امـــــا؛

یادتان باشد که هنوز 90 درصد از ثانیه اول سانحه باقی مانده …

که این فرصتیست برای جلوگیری از صدمات احتمالی

و حفظ جان خود و همراهانتانکمربند ایمنی را ببندید

چه در جلو نشسته‌اید و چه در صندلی عقب اتومبیل،

چه در مسافت‌های کوتاه درون شهری و چه در مسافرت‌های بلند جاده‌ای
البته تنها در صورتیکه که قصد دارید با سرعتی بیش از هشتاد کیلومتر رانندگی کنید؛

این توصیه را فراموشنکنید.

با بکار گیری این روش ها ایمن تر رانندگی کنیم

با بکار گیری این روش ها ایمن تر رانندگی کنیم 

رانندگی خطرهای خاص خودش را دارد و همه راننده ها باید با رعایت نکات ایمنی احتمال خطر را برای خود کم کنند. اگرچه اتومبیل‌ها در طول زمان قابل اعتمادتر شده‌اند و کمتر نیاز به نگهداری دارند اما نیاز دارند که برخی نگهداری‌ها و یا قطعات فرسوده را تعویض کنیم تا هیچ وقت به اصطلاح ترمز نبریم و دچار حادثه نشویم. در اینجا 12 قدم ساده را ذکر می‌کنیم تا اتومبیل خود را امن‌تر کنید.

فشار لاستیک‌هایتان را چک کنید: گرچه اتومبیل‌ها دارای قطعات زیادی هستند اما چهار چرخ است که این وسایل نقلیه را به حرکت در می‌آورد و مدام با زمین در تماس است. پس فراموش نکنید که میزان فشار لاستیک‌های خود (حتی لاستیک یدکی) را چک کنید. این کار را وقتی که لاستیک‌ها سرد هستند انجام دهید.

روکش‌های لاستیکتان را چک کنید: لاستیک‌های فرسوده می‌تواند به عنوان یک خطر جدی برای سرنشینان خودروی شما به حساب آید. بخصوص اگر هوا بارانی باشد. پس میزان آج های لاستیک خود را همیشه چک کنید. AAA توصیه می‌کند وقتی میزان آج ماشین شما به یک چهارم خود رسید به فکر تعویض لاستیک‌های خود بیافتید.

باطری خود را همیشه شارژ نگه دارید: سرما و گرمای شدید جاده می‌تواند روی کابل‌ها یا ترمینال‌های باطری شما تاثیر بگذارد. متاسفانه اکثر رانندگان به این فکر می‌کنند که باطری دارای قدرت است و تمام! در حالی که همیشه باید کابل‌ها و ترمینال باطری خود را چک کنید و بهترین زمان هم می‌تواند زمانی باشد که برای تعویض روغن خودرو به تعمیرگاه مراجعه می‌کنید.

برنامه تعمیر و نگهداری خودرو را دنبال کنید: برنامه‌ای که همراه خودرو به شما داده می‌شود را دنبال کنید‌! تعویض روغن، آب ماشین، روغن ترمز و هیدرولیک و … از این جمله مواردند که برخی از آنها را خود شما هم می‌توانید انجام دهد. اگر این کارها را بلد نیستید می‌توانید به یک تعمیرگاه مناسب مراجعه کنید.

مطمئن شوید که برف پاک‌کن‌های شما بدرستی کار می‌کنند: مساله برف پاک‌کن‌ها وقتی مطرح می‌شود که با بارش باران یا برف مواجه می‌شوید. اگر تیغه‌های برف‌پاک‌کن شما آسیب دیده باشند قادر نخواهند بود بدرستی دید شما را باز کنند و این ممکن است خطرناک باشد. بهترین کار چک کردن ماهانه تیغه آنها و میزان ترک آنهاست و زمانی که تیغه ها سخت و خشک شده باشد نوبت تعویض آنهاست.

مایع شیشه شور اتومبیل را بررسی کنید: گرچه برف‌پاک‌کن‌ها عامل مهمی هستند اما به تنهایی قادر به تمیز کردن شیشه‌ها نمی‌باشند. پس بهتر است همیشه مایع شیشه شور در مخزن داشته باشید. بهتر است میزان آن را ماهانه چک کنید. در فصول سرما از مایع‌هایی استفاده کنید که یخ نمی‌زنند. سوراخ های آب پاش خود را نیز تنظیم کنید تا آب را روی شیشه بپاشند نه پشت ماشین.

کمربند، شیلنگ و مایعات مکانیکی را چک کنید: اگر چه شما مکانیک خودرو نباشید اما می‌توانید شیلنگ‌ها و تسمه‌های ماشین را نگاهی بیاندازید که دچار شکستگی و یا ترک‌خوردگی هستند یا نه. همچنین میزان سطوح مناسب برای روغن موتور، روغن ترمز و روغن هیدرولیک را هم می‌توانید نگاه کنید. اگر متوجه عامل غیر عادی و یا نشت روغن شدید به یک تعمیرکار مراجعه کنید.

حمل کیت اضطراری کنار جاده‌ای: شاید با خود بگویید اگر اتومبیلم خراب شود با یک تعمیرکار تماس خواهم گرفت! اما اگر شارژ تلفن همراه شما تمام شده باشد چه؟ شاید شما نیاز به کیت اضطراری را بیهوده بدانید اما وجود آن خیال شما را راحت‌تر می‌کند. کیت اضطراری می‌تواند شامل‌: چراغ قوه با باطری اضافه ، کیت کمک‌های اولیه، آب آشامیدنی، تنقلات، کابل تقویت کننده و شب‌نما باشد.

از درستی نصب صندلی کودک اطمینان حاصل کنید: به گزارش AAA از هر چهار مورد استفاده از صندلی کودک سه مورد صندلی بطور نامناسب نصب شده است و این می‌تواند خطرناک باشد. پس بهتر است قبل از نصب راهنمای آن را بخوبی مطالعه کنید و از نصب صحیح آن اطمینان حاصل کنید.

کمربند ایمنی را ببندید: یکی از مهمترین عوامل در رانندگی ایمن بستن کمربند ایمنی است هرچند که مسیر شما کوتاه باشد. به گزارش AAA کمربند ایمنی برای سرنشینان جلو 45 درصد از آسیب های کشنده جلوگیری می‌کند و ریسک صدمات متوسط تا بحرانی را تا 50 درصد کاهش می‌دهد.

مهار حیوانات خانگی: به گزارش وب سایت Bark Buckle Up سفر حیوانات خانگی با اتومبیل از سال 2005 به بعد 300 درصد افزایش داشته است. 98 درصد از سگها در ماشین‌ها بسته نمی‌شوند که این مورد نه تنها می تواند باعث حواس پرتی راننده شود بلکه می‌تواند به عنوان یک پرتابه خطرناک به حساب بیایند.

به گزارش BBUیک سگ با وزن 60 پوند در یک ماشینی که با سرعت 35 مایل در ساعت حرکت می‌کند می تواند پرتابه ای 2700 پوندی باشد که صدمات جدی به راننده و یا سرنشینان وارد آورد.

رانندگی بدون عوامل حواس پرتی: عواملی چون گریه کودکان، مسافران پر حرف و تلفن همراه می‌تواند حواس شما را پرت کند. بنیاد AAA درمورد امنیت جاده‌ای به این عامل اشاره می‌کنند که دو ثانیه حواس پرتی می‌تواند ریسک تصادف را دو برابر کند.

پس اگر مسافری همراه خود دارید از آنها بخواهید تا کارهایی چون جواب دادن به تلفن همراهتان و یا تعویض موج رادیو را به عهده بگیرند.

 

 

این عادت ها را در رانندگی باید کنار بگذاریم

این عادت ها را در رانندگی باید کنار بگذاریم 

درست رانندگی کردن و رعایت اخلاق درست در رانندگی کلید موفقیت آرامش در سطح شهر و جاده ها است.با رعایت نکاتی میتوانیم به این آرامش برسیم. 

امروزه در اکثر جوامع بشری ثابت شده که با نگاه به رانندگی هر فرد میتوان به میزان سطح فرهنگ، تربیت، گذشت، شخصیت و آرامش آن فرد پی برد. اما وضعیت رانندگی در ایران میزان توسعه یافتگی ما ایرانیان را پیش از هر چیز به نمایش می گذارد.

در اتومبیل که می نشینیم گویی تنها پلیس و برگه جریمه است که می تواند تا حدودی ما را از تخلف بازدارد در غیر اینصورت همه ما بالقوه آماده ی تخلفات مختلف هستیم. اشتباه نشود من نمی گویم ما ایرانی ها بد رانندگی می کنیم. هرگز، خیلی هم دست به فرمان مان خوب است اما بعضی چیزها هستند که شاید در موقع رانندگی نادیده گرفته می شوند …

نمی فهمیم عصبانی هستیم یا می فهمیم و اهمیت نمی دهیم
همه ما این تجربه را داشته ایم که خودرویی از پشت نزدیک می شود و با سماجت به سپر عقب می چسبد. متقابلا بسیاری از ما هم چنین کرده ایم؛ سپر به سپر خودروی جلویی رفته ایم؛ از روی عصبانیت و لجبازی یا به خاطر عجله.

تحقیقات نشان می دهند رانندگان جوان که شور و هیجان بیشتری دارند و عملگرا هستند، بیشتر ممکن است با عصبانیت پشت فرمان بنشینند و آنچه جالب است که مجازات یا جریمه های ارتکاب به چنین خلافی این رانندگان هنجارشکن را اصلا نمی ترساند.

تصور اشتباه از ایمنی

رانندگی پس از یادگیری خیلی زود به عملی خودکار تبدیل می شود و بعد به مرور زمان می توانیم حرکات دیگر رانندگان را پیش بینی کنیم.

این توانایی ممکن است به این توهم منجر شود که می توانیم رانندگان دیگر را کنترل کنیم. یک خطای معمول در این حالت نحوه قضاوت در مورد سرعت رانندگی است: ما محاسبه می کنیم که رانندگی با سرعت بالا چقدر موجب صرفه جویی در وقت می شود، اما این را محاسبه نمی کنیم که عدم رعایت فاصله ایمن با خودروی جلویی چه خطراتی در پی دارد.

مسئله این است که محاسبه سود و زیان رانندگی با سرعت بالا پیچیده تر از اینها است و به این سادگی به ما الهام نمی شود.

فراموش می کنیم دیگران هم انسان هستندوقتی کسی در پیاده رو ناگهان سر راهمان سبز می شود یا چرخ خریدش در یک فروشگاه ناگهان به چرخ خرید ما برخورد می کند، واکنش طبیعی یک عذرخواهی و عبور از ماجرا است.

اما در رانندگی چنین رفتاری معمولا به سرعت طرفین را خشمگین می کند و در برخی موارد به یک مسابقه عصبی رانندگی منجر می شود. پژوهشگران ثابت کرده اند که اغلب ما وقتی پشت فرمان می نشینیم فراموش می کنیم رانندگان و عابران هم مثل ما بشرند. آنها می گویند این نوع از دست رفتن کنترل اعصاب در برخی اوقات شبیه رفتار ما در فضای مجازی است.

برخورد عصبی با رانندگانی در “موقعیت ضعیف تر”تناقض جالب آنجاست که اگرچه فراموش می کنیم بقیه رانندگان هم انسان هستند، باز هم بر اساس موقعیت اجتماعی عمل می کنیم. دهه ها بررسی نشان می دهد که بوق های عصبی ممتد، حرکت سپر به سپر و دیگر رفتارهایی از این دست بیشتر از سوی کسانی سر می زند که فکر می کنند به نسبت سایرین راننده بهتری هستند.

آنچه به خصوص عجیب به نظر می رسد این است که چنین قضاوت هایی خیلی ساده به نوع خودروی دیگران، بی هیچ شناختی از راننده آن ها، بستگی دارد. رانندگان خودروهای بزرگ معمولا خودروهای کوچک و رانندگان خودروهای نو رانندگان خودروهای کهنه را ناشی فرض می کنند. طبق نتایج بررسی ها رانندگان خودروهای گران قیمت معمولا با عابران پیاده رفتار بدتری دارند.

فکر می کنیم هرچه را در اطرافمان رخ می دهد می بینیم

آنچه حواس ما در یک آن درمی یابند بسیار بیشتر از توان پردازش مغز ما است، اما اغلب نمی پذیریم که به همین دلیل حجم عظیمی از اطلاعات را از دست می دهیم. این انکار هنگام رانندگی معمولا حس کاذبی از امنیت ایجاد می کند که بسیار خطرناک است.

روان شناسان آزمون های بسیاری برای اثبات این ناتوانی ارائه کرده اند. اگر باور ندارید که حواستان چطور ممکن است اشتباه کند، این آزمون ها را در اینترنت بیابید و انجام دهید. نتایج شما را شوکه خواهد کرد.

نسبت دادن خطای دیگران به توانایی شانبه طور کلی، ما انحراف از مسیر خودروی دیگر یا رفتارهای خطرناک دیگران هنگام رانندگی را کمتر به حساب موقعیت آنها می گذاریم. روان شناسان چنین عادتی را “خطای بنیادی توصیف” می نامند، به این معنی که ما خطای دیگران را فورا به حساب شخصیت یا توانایی آنها می گذاریم.

مثلا : عجب احمقی است! یا چقدر ناشی است! درحالی که همیشه برای خطای خود عذری داریم. مثلا : این جاده واقعا افتضاح است! یا خیلی دیرم شده.

اعتماد به نفس کاذب در مورد توانایی خودماناگر فکر می کنید جدا راننده ماهری هستید، محاسبه تان احتمالا اشتباه است. ۸۰ تا ۹۰ درصد رانندگان فکر می کنند مهارتشان در رانندگی از میانگین جامعه بالاتر است. واقعیت اما آن است که هرچه این تصور نزد ما قوی تر باشد، احتمال خطا بودنش هم بیشتر است.

عکس این فرض هم صادق است: شاید آن قدرها هم که فکر می کنید راننده بدی نباشید، اما مزیت طرز فکر دوم دستکم این است که آهسته تر و محتاط تر می رانید.

وقتی تنها هستیم بدتر می رانیموقتی در خودرو تنها هستیم و رانندگی می کنیم، احتمال اینکه بی ملاحظه، با عجله یا عصبی رانندگی کنیم بیشتر است. دلیل این تغییر رفتار به نسبت وقتی که کسی کنار دستمان نشسته هنوز کاملا مشخص نیست؛ شاید اصلا از این تغییر رفتار آگاه نیستیم یا برداشت دیگران از رفتارمان برای ما مهم است.

استفاده از هندزفری هنگام رانندگی خطری ندارددر بسیاری از کشورها از جمله ایران استفاده از گوشی تلفن همراه هنگام رانندگی ممنوع است، اما در برخی مانند بریتانیا استفاده از هندزفری ممانعتی ندارد.

این مثال واضحی است از عقب ماندن قانون از علم: شواهد نشان می دهند خطر استفاده از هندزفری هنگام رانندگی کمتر از استفاده از گوشی نیست. مساله دست گرفتن گوشی نیست، بلکه از دست رفتن تمرکز بر رانندگی به دلیل متمرکز شدن بر موضوع مکالمه تلفنی است، حتی اگر هنگام صحبت دستمان به فرمان باشد و چشممان به جاده.

رانندگی کار ساده ای است

برخلاف آنچه به نظر می رسد رانندگی یکی از پیچیده ترین اعمال روزانه در زندگی ما است و رانندگی صحیح و ایمن به عوامل بسیاری چون مهندسی راه، مهندسی ترافیک، قوانین درست راهنمایی و رانندگی و کارکرد درست مغز پیچیده انسان است.

بنابراین اگر از این به بعد پشت فرمان بودید و حسی از خشم، سرخوردگی یا لجبازی بر شما غالب شد، یک بار هرآنچه را اینجا خواندید مرور کنید تا بفهمید به کدام یک دچار شده اید.